Anathema - Fragile Dreams

Countless times I trusted you,
I let you back in,
Knowing, yearning you know
I should have run but I stayed

Maybe I always knew,
My fragile dreams would be broken for you.

Today I introduced myself,
To my own feelings,
In silent agony, after all these years,
They spoke to me after all these years

Maybe I always knew

ΓΙΑ ΣΚΕΨΟΥ ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ???

Μηπως φταιει η δικη μου αναγκη να πιστεψω σε κατι ,....σε μια υποσχεση... σε μια αγαπη ...σ ενα ονειρο ??Κ ετσι αφηνομαι..κλεινω τα ματια κ εμπιστευομαι αυτο που φαινεται αληθινο .....Στηριζω ονειρα πανω σε σαθρα θεμελια ....κ υστερα παριστανω την εκπληκτη οταν ερχομαι αντιμετωπη με οτι απεμεινε για να μου θυμιζει το πριν ..το τοτε.......Χανω τον αληθινο εαυτο μου προσπαθωντας να γινω οπως με θελουν για ν αρεσω ..Κ συνεχιζω ...ψεμα η ζωη ψεμα κ τ ονειρο ...............................
Επωδυνο το ξυπνημα αλλα κ λυτρωτικο ...Αντικριζω καταματα την αληθεια μου ....γνωριζω τον εαυτο μου απ την αρχη ....Τολμωντας να βγω στο φως απ το σκοταδι ...να σπασω τη σιωπη ......Να πω αληθειες σ εμενα επιτελους..................................Να παραδεχτω πως ισως παντα ηξερα την αληθεια ..απλα τη φοβομουν ....δεν ηθελα να παραδεχτω πως ηταν ολα ενα παραμυθι ...με ασχημο τελος δυστυχως.....

(σημερα εκανα κατι...εγραψα την αναρτηση σε πρωτο πληθυντικο προσωπο...υστερα το γυρισα σε πρωτο ενικο...κ οταν τ διαβασα μετα...ηταν τρομακτικο............το ποσο αληθινα περιγραφω εμενα.......!!δοκιμαστε κατι αναλογο κ θα με θυμηθειτε!!!!!!!!!!!!!!!!!!)