Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

TOTAL STARLIGHT & METAL RISE live 3 Mαίου @ BAT CITY

To Tριήμερο της Πρωτομαγιάς κλείνει την Κυριακή το βράδυ με Party Μεταλλικό όπως οι TOTAL STARLIGHT σας προσφέρουν 5 χρόνια τώρα!!!!

Ενάμιση μήνα μετά τον τελευταίο χαμό επιστρέφουμε στον τόπο του εγκλήματος με ανανεωμένο playlist για δυνατό headbanging!!!!

Αυτη τη φορά μαζί μας οι φίλοι Metal Rise που κινούνται στα ίδια μονοπάτια με εμάς και θα ανοίξουν τη βραδιά!!!!

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ!!!!

FB Event https://www.facebook.com/events/1598088347116890/

Doors Open 22.00

Ticket price 7 euro (με μπύρα ή κρασί)

Πληροφορίες - Επικοινωνία

BAT CITY

Λ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ 11

ΠΕΔΙΟΝ ΑΡΕΩΣ

ΑΘΗΝΑ

ΤΗΛ. 210 6401666

www.batcity.gr

Τις νύχτες ντύνεσαι Θεός ...κανένα δεν αφήνω Γίνεται ο κόσμος πιο απλός ...κανένα δεν αφήνω Τις νύχτες μοιάζει το κερί ...κανένα δεν αφήνω Και το δωμάτιο μια γη ...κανένα δεν αφήνω

Πέντε η ώρα το πρωί κι έχω μεγάλο κρίμανιώθω πως πάντα στη ζωή μου υπήρξα μόνο θύμακι έτσι αρπάζω ένα στυλό κι ανάβω ένα τσιγάροκανονικά ακούω ροκ μ' απόψε θα ραπάρω

Τη μέρα κρύβομαι καλά μα είναι βαρύς ο πόνοςέχω πολλούς να μ' αγαπούν μα πάλι νιώθω μόνοςκι έτσι ζητάω διαρκώς μια ταπεινή συγνώμηπου δε με σέρνουν οι καιροί κι έχω δικιά μου γνώμη

Τις νύχτες πριν να κοιμηθώ ανάβω όλα τα φώτακαι προσπαθώ να φοβηθώ όπως φοβόμουν πρώτατις νύχτες ντύνομαι παιδί που ψάχνει στο σκοτάδιμήπως μπορέσει να κρυφτεί στης μάνας του το χάδι

Πρέπει στο internet να μπεις αν θέλεις να φλερτάρειςκαι την απάντηση που θες με mail θα την πάρειςέχουν αλλάξει οι καιροί πεθάναν τα καμάκιατρώει ο άντρας τη φακή κι η γκόμενα σουβλάκια

Γεια σου μητέρα και μπαμπά που έκανες το παιδί σουό, τι θα ήθελες εσύ να ήσουν στη ζωή σουτου έχτισες μία ζωή στους πρόποδες της θλίψηςπέταξε κάτω το σπαθί κι άρχισε καταχρήσεις.

Τις νύχτες φαίνονται αυτοί που λένε την αλήθειακαι το φεγγάρι θα φανεί ό, τι έχεις μες στα στήθιατις νύχτες ντύνομαι παιδί διαλέγω ένα αστέριίσως μπορέσει να μου πει όσα κανείς δεν ξέρει

Ο Έλληνας φιλοσοφεί με το φραπέ στο χέριμιλά σαν να 'τανε σοφός μα τίποτα δε ξέρειλένε πως μόνο οι αριστεροί μπορούν να γράψουν ποίημαμα αν είν' η τέχνη αριστερή γιατί έχει τόσο χρήμα;

Θα σ' αγκαλιάσει το γυαλί αν θέλεις να φωνάξειςσε μια πορεία μπες και συ για βόλτα να ξεσκάσειςούτως ή άλλως θα σε πουν μονάχα ό, τι δηλώσειςίσως σε κάνουν και θεό το σώμα σου αν δώσεις

Τις νύχτες ντύνεσαι Θεός και σταματάς το χρόνογίνεται ο κόσμος πιο απλός χωρίς χαρά και πόνοτις νύχτες μοιάζει το κερί με ήλιο π' ανατέλλεικαι το δωμάτιο μια γη που μόνο εσένα θέλει

Δεν είμαι αυτός που θα σου πει ποιο είναι το μονοπάτιμια συμβουλή είν' ο πόνος μου κι άμα τι θέλεις πάρ' τηδεν είμαι αυτός που έχει βρει όλες τις απαντήσειςδε σώζω ανθρώπινες ψυχές ούτε και συνειδήσεις

Εφτά η ώρα το πρωί τελειώνει το μελάνιδε μετανιώνω ούτε στιγμή για ό, τι έχω κάνεικι έτσι αφήνω το στυλό και το τσιγάρο σβήνωνα μου λερώσουν τ' όνειρο κανένα δεν αφήνω

Τις νύχτες ντύνεσαι Θεός...κανένα δεν αφήνωΓίνεται ο κόσμος πιο απλός...κανένα δεν αφήνωΤις νύχτες μοιάζει το κερί...κανένα δεν αφήνωΚαι το δωμάτιο μια γη...κανένα δεν αφήνω

θελω σαν παιδι να κανω τους φοβους μου μια πλαστελινη στα χερια μου να τους πλασσω οπως θιελω ΕΓΩ κ μετα με περισιια τολμη να τους φυτεψω σαν αγρια σπορα βαθεια στις ψυχες αυτων που μου τους χαρισαν..........................να Αποδωσω ΕΓΩ τη δικια μου θεια δικη .......ΜΟΝΗ ΜΟΥ

....γίνομαι αχτίδα κι εγώ απ' το φως σου και με σκορπάς. Τι χαρά που παίρνω, όταν απλά μ' αγαπάς..........

Κάτι να σου πω - Sadahzinia

Ο κόσμος γλίστρησε απάνω μου απόψε και χάθηκε,βαρύς, ασήκωτος, στενόχωρος κι αστείος.Κάτι σα γέλιο μου φύγε και στο λαιμό μου στάθηκεσα ξένο ψέμα που μπερδεύτηκε τελείωςμες στη φωνή μου κι η στιγμή μου ξεκούρδιστημε τυραννάει και με κοιτά κατάματαπου την αφήνω για να σου γράψω ατραγούδιστη,αλλά όμως σήμερα θα γράψω χίλια γράμματα.Θέλω να γράψω κάτι άλλο απόψε,το πιο θλιμμένο τραγούδι χαρισμένο σε σένα.Τι κι αν θέλει να φύγει ο χρόνος, κόψε το χρόνο κόψε·έχω μια λύπη δεμένη με μένα.Μια λύπη που έρχεται σα σύννεφο κι αράζει ξαφνικάσαν υφαντό από σκόνη να μου θυμίζει τάχατα θολωμένα που 'χω ακόμα στη ψυχή μου μερικά.Δεν έχω άλλο να σου πω παρά μονάχα...Τι χαρά που παίρνω,όταν ακούω ένα τραγούδι δικό σου,όταν ζω μέσα στ' όνειρό σου κι όταν με κοιτάς.Τι χαρά που παίρνω κι όταν γελάς.Όταν γελάς σ' ακούω, μα η χαρά μουγίνεται λύπη κι αργοχάνεται σαν μια του ήλιου αχτίδαπου παίζει στο νερό και ξάφνου από μπροστά μου,σβήνει το λιόγερμα στον ουρανό κουκίδα.Όλα κουβάρι τυλιγμένα και κόμποικι ένα δάκρυ που δε θέλει να βγει.Βγαίνει βλαστήμια κι αναρωτιούνται οι ανθρώποι,τι αλήθεια θέλει η καρδιά μου να πει...

Τι χαρά που παίρνω,βαριά και γέρνω στη γη ν' ακουμπήσω·και την πικραίνω ξανά, αν αφήσω να μη με κοιτάς.

Τι χαρά που παίρνω, όταν δε ξεχνάς.

Ούτε ξεχνάω, μα δε θυμάμαι κιόλας

της πεθυμιάς τη ρίζα πάνω στην ασκήμιαπου φύτρωσε καταμεσής της άδειας μου κόλλας,μου πρωτομίλησες και με είπες, Ζinia.Κι όλα τα λόγια σου από τότε κάθε βράδυτα σημαδεύω ένα ένα μη χαθούν,τα στεριώνω στα τυφλά μες στο σκοτάδι,μη μου τα πάρει η λύπη μου κι οι κόμποι λυθούν.Τι χαρά που παίρνω,όταν ακούω ένα τραγούδι δικό σου,

γίνομαι αχτίδα κι εγώ απ' το φως σου και με σκορπάς.Τι χαρά που παίρνω, όταν απλά μ' αγαπάς.

ολα κουβαρι τυλιγμενα......σαν παραμυθι ....το πιο ομορφο το πιο αληθινο....ποσα απλα αρκουν για να γεμισει μια ψυχη!!ποσα απλα λογια ειναι αρκετα για να γινεσαι αχτιδα ζεστη γεματη φως κ ζεστη,...να γινουν ολα ονειρο...να παρουν ανασα να ερθουν στη ζωη σαν νιοφερτο μωρο που χαμογελαει στο πρωτο αντικρυσμα του κοσμου ...σαν τυφλο κουταβι που γευεται τον κοσμο μεσα απ τη μυρωδια της μανας ...ποσο απλα ειναι ολα τελικα!!!!!!! μεσα απο ενα μονο συναισθημα ολα αλλαζουν ..ολα μοιαζουν καινουργια ολα ειναι δικα σου ξαφνικα ...

κ επιτελους γνωριζεις τι σημαινει ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΑΓΑΠΑΩ ΖΩ ΑΝΑΣΑΙΝΩ ΓΕΛΑΩ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ..ΦΟΒΑΜΑΙ..

Και θες να πεις τοσα πολλα!!να φτιαξεις ενα τραγουδι...ενα τραγουδι που να μπορει να λεει ολα οσα γεννιουνται μεσα σου .................κ τελικα........το μονο που καταφερνεις ν γραψεις ειναι ενα.........

Τι χαρά που παίρνω, όταν απλά μ' αγαπάς......................Κ νοιωθεις την απολυτη αισθηση πως τα ειπες ΟΛΑ....

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

Σίγησε η φωνή του «When a man loves a woman»

Ο τραγουδιστής της σόουλ Πέρσι Σλετζ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών.

Ο Πέρσι Σλετζ, ο τραγουδιστής της σόουλ που έγινε διάσημος με το τραγούδι «When a man loves a woman» πέθανε σήμερα σε ηλικία 73 ετών στο σπίτι του στο Μπάτον Ρουζ της Λουιζιάνα. Ο Σλετζ έπασχε από καρκίνο του ήπατος και έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή εδώ και έναν χρόνο.

Το 1966 ο τραγουδιστής από το Λέιτον της Αλαμπάμα ερμήνευσε το τραγούδι που επρόκειτο να γίνει «μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της σόουλ όλων των εποχών», σύμφωνα με τον ιστότοπο του Rock and Roll Hall of Fame. Η μπαλάντα, που βρέθηκε στο νούμερο ένα των τσαρτ επί πολλές εβδομάδες, βρίσκεται σήμερα στον αρ. 53 των 500 καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών που συντάσσει το περιοδικό Rolling Stone.

Την εποχή εκείνη, όταν έγραψε τη μουσική και τους στίχους του When a man loves a woman, ο Σλετζ είχε χάσει τη δουλειά του στον κατασκευαστικό τομέα αλλά και την αγαπημένη του που είχε φύγει για το Λος Άντζελες. «Δεν είχα χρήματα για να την ακολουθήσω, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να την ξανακερδίσω», είχε δηλώσει μερικά χρόνια αργότερα.

Ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες, όπως τα τραγούδια «Warm and tender love» και «It tears me up».

Ο Πέρσι Σλετζ είχε τιμηθεί για το σύνολο του έργου του από το Rythm and Blues Foundation ενώ το 2005 μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame.

- 2ΗΜΕΡΟ - Τρύπες & Ξύλινα Σπαθιά LIVE tribute με ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ μέλη από τίς μπάντες! 15,16/04

Απευθείας από Θεσσαλονική στο White Noise για 2 μέρες! Μαζευτήκαμε πολλοί οπότε Τετάρτη 15/04 αλλά και Πέμπτη 16/04 ! ! !

Ο Χρήστος Τσαπράζης (μπάσο) από τα Ξύλινα Σπαθιά, o Γιώργος Τόλιος (ντραμς) από τις Τρύπες και ο Κώστας Πουλής (συμμετοχη κιθάρα ) στα Μωρά Στη Φωτιά σ'ένα live αφιέρωμα στις δύο θρυλικές μπάντες της Θεσσαλονίκης, που σημάδεψαν με τον ήχο τους την Ελληνόφωνη ροκ σκηνή.
Στο αφιέρωμα συμμετέχουν δύο μουσικοί που υπήρξαν μέλη στις δύο αυτές μπάντες, πράγμα που εγγυάται την εκ των έσω γνώση των μυστικών του ήχου τους και κυρίως, την αυθεντικότητα της συνταγής της ενέργειας που εκλύονταν στα live τους.

Είσοδος 9.00€ με μπύρα (500ml) ή κρασί

Οι πόρτες ανοίγουν 20:30 ώρα έναρξης 22:00

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Μιχάλης Κεχαγιάς| "Η Δισκοθήκη μου"| Θέατρο "Ακαδημία Πλάτωνος"| Πέμπτη 16/4

Σε κάθε τραγουδοποιό κύριο ρόλο στην διαμόρφωση και το χαρακτήρα της τέχνης του παίζει η “δισκοθήκη” του. Τα ακούσματα και οι επιρροές του καθορίζουν το μονοπάτι που θα περπατήσει μέσα στο χρόνο.

Ο Μιχάλης Κεχαγιάς, για πρώτη φορά, μας αποκαλύπτει τη δική του σε μία concept παράσταση.

Ο ρεμπέτης Βαμβακάρης και το ροκ από το Λίβερπουλ των Beatles, λαϊκά στοιχεία πάνω σε ισχυρούς μύθους από τον Χατζιδάκι με εισβολές σε ψυχεδελικό ύφος από τους Coral.Βήματα στο πιο παράλογα όμορφο μονοπάτι με κατάληξη μια αφετηρία. Μια αφετηρία ως μονάδα, μετά από πολύχρονη συμμετοχή σε συλλογικότητες. Ακριβώς ότι υπάρχει στο μυαλό και την ψυχή, θα μας το προσφέρει, χωρίς την αγωνία του χώρου, χωρίς την πίεση του χρόνου.

Ο Μιχάλης θα εκφράσει κάποιες από εκείνες τις στιγμές που ζούμε και θα άξιζε να αντιληφθούμε την αλήθεια τους. Την ανάγκη να αναζητούμε νοήματα στα τραγούδια, για να τα εντάσσουμε στην ζωή μας. Με μόνους συμμάχους την δισκοθήκη του και μια εξαιρετική μπάντα, θα στήσει το πλαίσιο που ήδη κινείται ως τραγουδοποιός, σε έναν χώρο ζεστό και ιδιαίτερο, θεατρικό…

Mαζί του οι μουσικοί:

Στέργιος Δήμπας

Κωστής Πυρένης

Τάσος Κακογιάννης

Στέλιος Παύλου

Γιώργος Τσολάκος

Πέμπτη 16 Απριλίου

Ώρα προσέλευσης 20.00 – Ώρα έναρξης 20.30

Θέατρο “Ακαδημία Πλάτωνος”

Σπύρου Πάτση & Μαραθωνομάχων 8, Βοτανικός

Τηλ.: 210 5125600