Τα ξωτικά Έξω Σωκράτης Μάλαμας

Σε ποια σκιά τα μάτια σου θολώνουν..
Μικρό πουλί σ' αγάπησα πολύ..
Τα βήματα στα κύματα βουλιάζουν
να 'σουν εδώ να σε βρει η ανατολή..

Μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ..
Όνειρο είναι η ιστορία μας καρδιά μου..
Τα ξωτικά γυρνούν τις νύχτες συντροφιά μου...

Δωσ'μου το φως κι ας κάνω πως δεν είδα,
δωσ' μου νερό να σβήσω τα βαριά..
Ό,τι έχει μείνει μέχρι εδώ απ' το κερί μου..
Έίναι τα μάτια σου που καίνε σαν φωτιά....

Μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ..
Όνειρο είναι η ιστορία μας καρδιά μου..
Τα ξωτικά γυρνούν τις νύχτες συντροφιά μου...

Aναγκη για μια υστατη ελπιδα.....Μια ονειρικη διαθεση να μεινεις εκει που ουτε το ονειρο δεν τολμουσε να σε ταξιδεψει!! Μια φωτια να καψει τα παλια κ ας γυρνανε σαν ξωτικα τις νυχτες να σου θυμιζουν................
Τολμη να ζησεις αυτο το τελευταιο ονειρο ..αυτο που δεν ειχες ποτε ονειρευτει ...!!
Κλεισε στην ψυχη σου αυτο που κραταει ζωντανη τη φλογα σου οσο ασθενικη κι αν ειναι ..
."...να χουν να λεν πως δεν σε γνωρισα ποτε.........".............
Εσυ ξερεις κ σαν φυλαχτο θα υπαρχει στην ψυχη σου παντα!!!
..........................................................