ΚΛΙΚΑΡΑΝ-->
<--ΑΤΟΜΑ.
ROCK NEW'S -
ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΝΕΟΥΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΚΑΙ GROUP ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ ΟΣΟΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ SITE ΜΑΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΚΑΙ EVENT'S
Δεν ήταν απαραίτητο να φτάσουμε μέχρι την αυριανή ολονυχτία του Greek Alternative Day στην Πετρούπολη για να αντιληφθούμε την άνθηση της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής.
Η Sunny και οι Cyanna, δύο από τα ονόματα που συμμετέχουν στην Greek Alternative Day, αύριο στην Πετρούπολη Τη ζούμε καιρό τώρα. Αυτό που συμβαίνει εδώ και περίπου δυο τρία χρόνια δεν έχει προηγούμενο. Μια φρέσκια γενιά μουσικών που κινούνται στον χώρο του αγγλόφωνου ελληνικού ροκ δίνει τα ρέστα της. Περισσότεροι από 70 δίσκοι κυκλοφόρησαν πέρυσι και κάποιοι ήταν εξαιρετικοί. Χώρια οι συναυλίες, οι εκδηλώσεις, τα κρυφά live πάρτι σε σπίτια που διαρκούν τρία μερόνυχτα, τα ντοκιμαντέρ και οι περιοδείες τύπου Velvet Bus, κατά τις οποίες πέντ' έξι γκρουπ οργώνουν την Ελλάδα δίνοντας συναυλίες σε πόλεις και χωριά, σε κλαμπ και καφενεία.
Εντάξει, μπορεί αυτά τα ονόματα να μην απευθύνονται στο πολύ ευρύ κοινό, αλλά διαθέτουν τον κόσμο τους. «Υπάρχει ανταπόκριση από το κοινό και με τον καιρό γίνεται όλο και πιο έντονη», μας λένε οι Cyanna. Κι εδώ που τα λέμε, η Μόνικα, από τους εκλεκτούς αντιπροσώπους του εναλλακτικού χώρου, αποτέλεσε το απόλυτο χιτ των τελευταίων μηνών ξεπερνώντας τους όλους. Και έντεχνους και λαϊκούς και άλλους.
Ξέρετε ποιο είναι εκείνο που αποδεικνύει ότι τα πράγματα στον χώρο του alternative ήχου πάνε καλά, ποιο είναι το πιο ασφαλές κριτήριο ποιότητας; Το γεγονός ότι πάψαμε πια να χρησιμοποιούμε τη φράση «καλό για ελληνικό» ακούγοντας κάποιον εγχώριο αγγλόφωνο δίσκο. Πλέον η σύγκριση γίνεται απευθείας με τα ξένα άλμπουμ. Ακούς τον δίσκο του Boy (του Αλέξανδρου Βούλγαρη) ή τον καινούργιο των Film και ηχούν τόσο αξιόλογοι και τόσο επαγγελματικοί στο φτιάξιμό τους, που είναι εφάμιλλοι με εκείνους του εξωτερικού. Η Sugahspank είναι καλύτερη από την πολυδιαφημισμένη Εγγλέζα Ebony Bones, που είδαμε στο Φεστιβάλ Synch και δεν κοπήκαμε καθόλου, ο Lolek είναι τραγουδοποιός από τους λίγους, ο 2L8 φτιάχνει avant garde επιπέδου νεοϋορκέζικης σκηνής.
Ωστόσο, κι εδώ εισέρχεται ισχυρός πράγματι αντίλογος, μοιάζει με σχήμα οξύμωρο να είσαι Ελληνας και να παίζεις αγγλόφωνο ροκ. Είναι έξω από τη φύση σου, δεν συνάδει με τη μουσική σου παιδεία. Είναι σαν να ακούς Αμερικανούς να γράφουν ρεμπέτικα ή διάφορους ξένους ερμηνευτές να παλεύουν να πουν ελληνικά τραγούδια. Καρικατούρες. Εχετε πετύχει τους Pink Martini να τραγουδούν τα «Παιδιά του Πειραιά»; Αν όχι, καλύτερα. Αν ναι, συμπάσχω μαζί σας. Για γέλια και για κλάματα. Ετσι πιθανόν να ακούγονται στα αυτιά των ξένων και τα ελληνικά συγκροτήματα. Εστω κι αν η προφορά και τα αγγλικά των παιδιών βρίσκονται πια σε πολύ καλό επίπεδο.
Λίγα πάντως ελληνικά αγγλόφωνα σχήματα έχουν καταφέρει να κάνουν επιτυχία στο εξωτερικό. Και φυσικά, μόνον εκείνα που έφυγαν και πήγαν να ζήσουν μόνιμα εκτός Ελλάδας. Σχήματα που κατασκήνωσαν έξω από τις δισκογραφικές εταιρείες του Λονδίνου, που έπαιξαν στα πιο απίθανα και μικρά κλαμπ της αγγλικής επαρχίας, που έλαβαν διαφορετικά ηχητικά ερεθίσματα. Παραδείγματος χάριν, οι Aphrodite's Child του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Το περίφημο άλμπουμ τους 666 φιγουράρει ακόμα σε λίστες ξένων περιοδικών ως ένα από τα καλύτερα δισκάκια του progressive ροκ ever. Μόνον έξω θα καταξιωθούν. Αλλιώς θα παραμείνουν οι πρώτοι στο χωριό.*
Ποιοι παίζουν
Συμμετέχουν τα γκρουπ: Closer, Cyanna, Rosebleed, Transistor, Mary's Flower Superhead, Sunny Side Of The Razor, The Fuzzy Nerds, Νο Profile. Στις 6 το απόγευμα θα ανεβεί στη σκηνή η πρώτη μπάντα, το πρόγραμμα τραβάει μέχρι μετά τα μεσάνυχτα και τα εισιτήρια κοστίζουν 15 ευρώ στην προπώληση και 18 στην είσοδο.
Η Sunny και οι Cyanna, δύο από τα ονόματα που συμμετέχουν στην Greek Alternative Day, αύριο στην Πετρούπολη Τη ζούμε καιρό τώρα. Αυτό που συμβαίνει εδώ και περίπου δυο τρία χρόνια δεν έχει προηγούμενο. Μια φρέσκια γενιά μουσικών που κινούνται στον χώρο του αγγλόφωνου ελληνικού ροκ δίνει τα ρέστα της. Περισσότεροι από 70 δίσκοι κυκλοφόρησαν πέρυσι και κάποιοι ήταν εξαιρετικοί. Χώρια οι συναυλίες, οι εκδηλώσεις, τα κρυφά live πάρτι σε σπίτια που διαρκούν τρία μερόνυχτα, τα ντοκιμαντέρ και οι περιοδείες τύπου Velvet Bus, κατά τις οποίες πέντ' έξι γκρουπ οργώνουν την Ελλάδα δίνοντας συναυλίες σε πόλεις και χωριά, σε κλαμπ και καφενεία.
Εντάξει, μπορεί αυτά τα ονόματα να μην απευθύνονται στο πολύ ευρύ κοινό, αλλά διαθέτουν τον κόσμο τους. «Υπάρχει ανταπόκριση από το κοινό και με τον καιρό γίνεται όλο και πιο έντονη», μας λένε οι Cyanna. Κι εδώ που τα λέμε, η Μόνικα, από τους εκλεκτούς αντιπροσώπους του εναλλακτικού χώρου, αποτέλεσε το απόλυτο χιτ των τελευταίων μηνών ξεπερνώντας τους όλους. Και έντεχνους και λαϊκούς και άλλους.
Ξέρετε ποιο είναι εκείνο που αποδεικνύει ότι τα πράγματα στον χώρο του alternative ήχου πάνε καλά, ποιο είναι το πιο ασφαλές κριτήριο ποιότητας; Το γεγονός ότι πάψαμε πια να χρησιμοποιούμε τη φράση «καλό για ελληνικό» ακούγοντας κάποιον εγχώριο αγγλόφωνο δίσκο. Πλέον η σύγκριση γίνεται απευθείας με τα ξένα άλμπουμ. Ακούς τον δίσκο του Boy (του Αλέξανδρου Βούλγαρη) ή τον καινούργιο των Film και ηχούν τόσο αξιόλογοι και τόσο επαγγελματικοί στο φτιάξιμό τους, που είναι εφάμιλλοι με εκείνους του εξωτερικού. Η Sugahspank είναι καλύτερη από την πολυδιαφημισμένη Εγγλέζα Ebony Bones, που είδαμε στο Φεστιβάλ Synch και δεν κοπήκαμε καθόλου, ο Lolek είναι τραγουδοποιός από τους λίγους, ο 2L8 φτιάχνει avant garde επιπέδου νεοϋορκέζικης σκηνής.
Ωστόσο, κι εδώ εισέρχεται ισχυρός πράγματι αντίλογος, μοιάζει με σχήμα οξύμωρο να είσαι Ελληνας και να παίζεις αγγλόφωνο ροκ. Είναι έξω από τη φύση σου, δεν συνάδει με τη μουσική σου παιδεία. Είναι σαν να ακούς Αμερικανούς να γράφουν ρεμπέτικα ή διάφορους ξένους ερμηνευτές να παλεύουν να πουν ελληνικά τραγούδια. Καρικατούρες. Εχετε πετύχει τους Pink Martini να τραγουδούν τα «Παιδιά του Πειραιά»; Αν όχι, καλύτερα. Αν ναι, συμπάσχω μαζί σας. Για γέλια και για κλάματα. Ετσι πιθανόν να ακούγονται στα αυτιά των ξένων και τα ελληνικά συγκροτήματα. Εστω κι αν η προφορά και τα αγγλικά των παιδιών βρίσκονται πια σε πολύ καλό επίπεδο.
Λίγα πάντως ελληνικά αγγλόφωνα σχήματα έχουν καταφέρει να κάνουν επιτυχία στο εξωτερικό. Και φυσικά, μόνον εκείνα που έφυγαν και πήγαν να ζήσουν μόνιμα εκτός Ελλάδας. Σχήματα που κατασκήνωσαν έξω από τις δισκογραφικές εταιρείες του Λονδίνου, που έπαιξαν στα πιο απίθανα και μικρά κλαμπ της αγγλικής επαρχίας, που έλαβαν διαφορετικά ηχητικά ερεθίσματα. Παραδείγματος χάριν, οι Aphrodite's Child του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Το περίφημο άλμπουμ τους 666 φιγουράρει ακόμα σε λίστες ξένων περιοδικών ως ένα από τα καλύτερα δισκάκια του progressive ροκ ever. Μόνον έξω θα καταξιωθούν. Αλλιώς θα παραμείνουν οι πρώτοι στο χωριό.*
Ποιοι παίζουν
Συμμετέχουν τα γκρουπ: Closer, Cyanna, Rosebleed, Transistor, Mary's Flower Superhead, Sunny Side Of The Razor, The Fuzzy Nerds, Νο Profile. Στις 6 το απόγευμα θα ανεβεί στη σκηνή η πρώτη μπάντα, το πρόγραμμα τραβάει μέχρι μετά τα μεσάνυχτα και τα εισιτήρια κοστίζουν 15 ευρώ στην προπώληση και 18 στην είσοδο.
ΕΓΡΑΨΕ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου