Σου λέω μην βιάζεσαι δεν ξέρεις πού έχεις φτάσει...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ - ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

 Δεν ξέρω οι θεοί ακόμα τι μου οφείλουν
Όσο κοιμάμαι αυτοί μοιράζουν τα χαρτιά
Έξω απ' την πόρτα σου να λιώνω θα με στείλουν
Ή στο κρεβάτι σου να κλαίω από χαρά

Τα δάκρυά μου είναι ένα διάφανο ποτάμι
Ορμάει μέσα σου γκρεμίζει ό,τι βρει
Και μεθυσμένο σού φωνάζει
έλα να φύγουμε μαζί

Ή μοναξιά σου είναι ένα βρώμικο λιμάνι
Κανείς δεν θέλει στα νερά του να σταθεί
Μην την ακούς όταν μιλάει
κάψε ό,τι πρέπει να καεί

Σου λέω μην βιάζεσαι δεν ξέρεις πού έχεις φτάσει
Ξυπνάς μια μέρα μ' ένα υπέροχο φιλί
Και όσα για πάντα είχες χάσει
Για πάντα έχουν σωθεί

Μην στέκεις μόνη εκεί κάτω στο πηγάδι
Ή αγάπη μου ήδη σου έχει ρίξει το σκοινί
Και μεθυσμένη σού φωνάζει
έλα να φύγουμε μαζί

Ή μοναξιά σου είναι ένα ψεύτικο σημάδι
Μέσ στην καρδιά σου ζωγραφίζει μια πληγή
Μην την ακούς όταν μιλάει
κάψε ό,τι πρέπει να καεί

Σου λέω μην βιάζεσαι δεν ξέρεις πού έχεις φτάσει
Ξυπνάς μια μέρα μ' ένα υπέροχο φιλί
Και όσα για πάντα είχες χάσει
Για πάντα έχουν σωθεί

Μην στέκεις μόνη εκεί κάτω στο πηγάδι
Ή αγάπη μου ήδη σου έχει ρίξει το σκοινί
Και μεθυσμένη σού φωνάζει
έλα να φύγουμε μαζί

Σου λέω μην βιάζεσαι δεν ξέρεις πού έχεις φτάσει
Ξυπνάς μια μέρα μ' ένα υπέροχο φιλί
Και όσα για πάντα είχες χάσει
Για πάντα έχουν σωθεί

Οσα πλημμυριζουν την ψυχη οσα νομιζεις πως εχασες κ εκλαψες πικρα ποταμια δακρυων για αυτους τους χαμους...Βιαστικη η ζωη σαν ποταμι κυλησε μεσα απ τα χερια σου κ νοιωθεις πως περασαν τρενα φορτωμενα ευκαιριες κ εσυ σε κανενα δεν προλαβες ν ανεβεις..Βουλιαζεις στην μοναξια σου οσο πιο βαθεια μπορεις κ ξερεις πως κανεις δεν θελει να την μοιραστει μαζι σου ουτε να την αντεχει ..Κ δεν ξερεις κ δεν θες να δεις τι σου χρωσταει ακομα η ζωη ομορφα η ασχημα..τι σε περιμενει στην επομενη στροφη ..μια αγαπη ....ενα ταξιδι ....ενα ονειρο ...η ....τιποτα..........Κ ισως να σε ξυπνησει ενα ονειρο που ποτε δεν τολμησες να κοιταξεις ουτε καν απ την κλειδαροτρυπα του ονειροκοσμου ....Μια κινηση μονο ....μια φλογα...να καψει οτι μαχαιρωσε την καρδια σου ..οτι σκοτεινιασε τους ηλιους σου ....Αρκει να κατανοησεις πως ενα δακρυ μπορει να σε πνιξει η να ξεπλυνει τα σκοταδια σου ............κ να τ αφησεις να λιωσει τους παγους ...να μπορεσεις να σηκωθεις...να περπατησεις ξανα..να ζησεις....λιγο ακομα............η πολυ..................ισως..