Μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα..............................

ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ-ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΣΕ ΕΣΕΝΑ

Μέσα από τόσα τραύματα υπάρχω
σαν πέτρα σκοτεινή μες στο νερό
στους δρόμους που περπάτησες θε' να 'ρθω
το δροσερό χαλάζι των ματιών σου για να πιω

Με ένα ζευγάρι μάτια φοβισμένα
και με μια αστροφώτιστη αγκαλιά
πες μου τι θα 'μαι αλήθεια εγώ χωρίς εσένα
και σε ποιά κόλαση θα ξοδευτώ ξανά

Μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα
τυχαία γόνατα ξεκούρασαν τα οστά μου
μα πάντα θα 'ρχομαι απ' τ' άπειρο σε σένα
με το χαμόγελό σου στη ματιά μου.


Ενα μικρο κοριτσι ....ενα παιδι μικρο φοβισμενο ....ενα παιδι που ολοι κρυβουμε μεσα μας...Αλλοι καταφερνουν κ το κρατανε ζωντανο ..αλλοι το αφηνουν να σβησει στο περασμα των χρονων .....Αλλοτε κουβαλαει αναμνησεις ζεστες ..γλυκειες με αρωματα απο γλυκο κερασι της γιαγιας κ αγκαλιες τρυφερες..Αλλοτε φερνει μαζι του ασχημους εφιαλτες κ φοβους  κ τρομαγμενα ξυπνηματα μεσα στη νυχτα....
Μ αυτες τις αποσκευες ερχομαι κ φευγω κ στροβιλιοζομαι αναμεσα στο παρελθον κ στο παρον κ προσπαθω να ζυγιασω οσα κουβαλαω κ ψαχνω ακομα εκεινη την αστροφωτιστη αγκαλια ....εκεινη την αγκαλια που θα με παει εκει που παντα ηθελα να μαι αλλα δεν μου κατσε η ζαρια ποτε..
...................ενα πηγαινε ελα η ζωη ολη ....κ ενα χαμογελο φευγατο πια το μονο φαναρακι ...η μονη κεριου φλογα που τρεμοσβηνει ...το μονο σημαδι ζωης ..οδηγος στα ταξιδια του μυαλλου μου ............