Υπογεια Ρευματα - Ασημενια Σφηκα

Οι φίλοι μου είναι κραυγές στη σιωπή
οι φίλοι μου φώτα κινδύνου στο σκοτάδι
μόνοι σαν δέντρα των κορφών, σαν προσευχή
παιδιά που δε γυρίζουνε στο σπίτι τους το βράδυ

Οι πιο πολλοί λατρεύουν τις αργίες
μα οι φίλοι μου μισούν τις Κυριακές
κρύβονται πίσω από τα φώτα στο λιμάνι
βάζουν φωτιές, βάζουν φωτιές

Σ' αρπάζει από τα μαλλιά η ασημένια σφήκα
βραδιές βραδιές και σε τινάζει πάνω
έκανα δρόμο να σε δω μα δε σε βρήκα
στέκω στις μύτες των ποδιών, μα δε σε φτάνω

Κακή εποχή κακές στιγμές μου φέρνει
χώμα μυρίζω μοβ σκιές βλέπω θαμπά
σαν ένα σαπιοκάραβο που στα ρηχά ξεσέρνει
σαν του Ιούδα φίλημα θα φύγω μακριά

Ξέρεις πώς είναι να διαβάζεις στο σκοτάδι
ξέρεις πώς είναι να δακρύζεις στα κρυφά
φώτα της πόλης και μεγάλοι άδειοι δρόμοι
τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά

Σημερα δεν θα ασχοληθω με τους στιχους (τουλαχιστον μ αυτο τον σκοπο ξεκιναω...|)
Επιλογη το αγαπημενο κομματι της φιλης μου ΣΟΦΙΑΣ που γιορταζει σημερα..
To Σοφακι μου το "ΥΠΟΓΕΙΟ" ...με μαγαλη αδυναμια στα ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ..Μια απιστευτα καθαρια ψυχη ...Ενα διαπλατα ανοιχτο μυαλλο κ ενα χαμογελο ζεστο για ολους!!!
Μπορει να μην μιλαμε συχνα καλη μου αλλα το ξερω πως εισαι εδω ..σε βλεπω σε διαβαζω...Ξερω πως αν φωναξω θα εισαι εδω....κ νοιωθω αληθινα πολυ τυχερη που σε γνωρισα ................Να μην πω αλλα ε κοριτσακι μου??? Ξερω πως Σ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΗ ΛΕΣ ΠΟΛΛΑ............οπως κ εμενα αλλωστε....
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ Κ ΑΠΟ ΕΔΩ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΡΕΥΜΑΤΑΚΙ ............... :*