ΕΔΙΩΞΑΝ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ (ΛΙΓΟ ΤΣΙΠΑ! ΛΙΓΗ ΝΤΡΟΠΗ!)

Να φύγετε να πάτε αλλού!

Πλήθος κόσμου βρέθηκε στο Κάστρο της Καβάλας όπου και διεξήχθη το festival από όλες της πόλεις της Βορείου Ελλάδας. Το μόνο παράδοξο είναι ότι μετά από τηλεφώνημα περιοίκων η αστυνομική διεύθυνση Καβάλας διέκοψε το φεστιβάλ πριν την λήξη του, αφήνοντας ένα αίσθημα απογοήτευσης στους παρευρισκόμενους.

Πλήθος κόσμου βρέθηκε στο Κάστρο της Καβάλας όπου και διεξήχθη το festival από όλες της πόλεις της Βορείου Ελλάδας. Το μόνο παράδοξο είναι ότι μετά από τηλεφώνημα περιοίκων η αστυνομική διεύθυνση Καβάλας διέκοψε το φεστιβάλ πριν την λήξη του, αφήνοντας ένα αίσθημα απογοήτευσης στους παρευρισκόμενους. Παρ’ όλα αυτά μεγάλο μουσικό γεγονός αποτέλεσε το 1ο Anorak Festival στην Καβάλα το Σάββατο βράδυ 13 Ιουλίου 2009, το πρώτο festival ηλεκτρονικής μουσικής που διοργανώθηκε στη Βόρεια Ελλάδα – πλην Θεσσαλονίκης. Πολλά τα ονόματα, και τα μουσικά στιλ, από τους ανερχόμενους Matisse, 5 Star Hotel, Pop Eye και Le Page, μέχρι του ήδη φτασμένους και γνωστούς Μίκρο και Κωνσταντίνο Βήτα. Το μέρος ιδανικό για ένα τέτοιο γεγονός, το κάστρο της Καβάλας, με θέα όλη την πόλη, και τους γλάρους να κάνουν χαμηλές πτήσεις πάνω από τα κεφάλια μας. Τι και αν η διοργάνωση γινόταν για πρώτη φορά, τι και αν πέραν της Καβάλας δεν υπήρχε ιδιαίτερη διαφήμιση, ο κόσμος το τίμησε με την παρουσία του, και σχεδόν 1.000 άτομα βρέθηκαν για να ακούσουν και να υποστηρίξουν ένα μουσικό είδος που αν και υπάρχει χρόνια στην Ελλάδα, τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να έχει μερίδα στην εταιρική προώθηση. Την αρχή έκαναν οι Le Page, με τους Pop Eye και του 5 Star Hotel ανεβάζοντας το ρυθμό και τη διάθεση του κόσμου. Λόγω της ώρας και το υψηλών θερμοκρασιών ο κόσμος συνέχιζε τη προσέλευσή του μέχρι και τις 10 το βράδυ. Σειρά είχαν οι Matisse, ένα ελπιδοφόρο γκρουπ που με την ειδικότερη σκηνική παρουσία τους και τη rock διάθεση των κομματιών, κέρδισαν το κοινό, κοινό που χόρευε και τραγουδούσε δυναμικά τους στοίχους των κομματιών τους, έκλεισαν με το Call Me, Call Me, την πιο γνωστή επιτυχία τους. Ο κόσμος ώρα με την ώρα πλήθαινε και μαζευόταν όλα και περισσότερο κοντά στη σκηνή. Οι Μίκρο έκαναν δυναμική εμφάνιση και ατού το μπασίστα/κιθαρίστα τους που βγήκε στη σκηνή με ιδιαίτερο κούρεμα και σκωτσέζικη φούστα. Στην περίπου μία ώρα που έπαιξαν, διάλεξαν τις καλύτερες στιγμές της καριέρας τους, καθώς και remix από πασίγνωστα τραγούδια της δεκαετίας του ’80. Οι Μίκρο το έχουνε. Υπάρχουν χρόνια και έχουν κάνει άπειρα live, γεγονός που τους δίνει αυτόν τον αέρα του επαγγελματία πάνω στη σκηνή. Ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να ξεσηκώσουν το κοινό τους, και να το κάνουν να περάσει καλά. Επόμενη εμφάνιση των Μίκρο στην Ξάνθη την Παρασκευή19 Ιουλίου, μην τους χάσετε. Τελευταία παρουσία και το όνομα της ημέρας ο Κωνσταντίνος Βήτα. Ο Κωνσταντίνος Βήτα γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας και αρμονία, ενώ σπούδασε ζωγραφική και ιστορία τέχνης στην Μελβούρνη. Στην Αθήνα τελείωσε γραφικές τέχνες. Δούλεψε σαν γραφίστας και δημοσιογράφος σε περιοδικά. Το 1992, μαζί με τον Μιχάλη Δέλτα και τον Αντώνη Πι. ίδρυσαν το συγκρότημα Στέρεο Νόβα. Μετά από πέντε χρόνια το συγκρότημα διαλύθηκε, αλλά τα μέλη του συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται μέχρι και σήμερα ως μουσικοί, συνθέτες και παραγωγοί. Ο Κωνσταντίνος Βήτα, παράλληλα με μια σειρά προσωπικών δίσκων και συναυλιών, έχει γράψει μουσική για το θέατρο, το χορό και τον κινηματογράφο. Έχει επίσης παρουσία και στα εικαστικά, με προσωπικές εκθέσεις και συμμετοχές. Τον Οκτώβριο του 2005 παρουσιάστηκε στο κοινό η έκθεση Soundscapes του Κωνσταντίνου Βήτα, με περιεχόμενο βίντεο, φωτογραφίες και ζωγραφική, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Τι περιμένεις να δεις από ένα τέτοιο καλλιτέχνη, όταν έχει συμμετοχή σε πάνω από 20 δίσκους, και έχει γράψει την μουσική για τη μεγαλύτερη οπτικοακουστική παράσταση που έχει γίνει μέχρι τώρα στην Ελλάδα, το «2» του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Με ένα διμελές σχήμα, μια κιθάρα και ένα συνθεσάιζερ, φάνηκε στην αρχή να μπερδεύει το κοινό, που δεν ήξερε τι να περιμένει. Ηλεκτρονικοί ήχοι, μονότονοι φωτισμοί, και αργές κινήσεις από το Κωνσταντίνο Βήτα, που άλλοτε χόρευε και άλλοτε απλά αφηνόταν να τον παρασύρει ο ρυθμός. Απήγγειλε στοίχους και ποιήματα πάνω στη μουσική, και παρουσίασε ένα οπτικοακουστικό θέαμα. Για τους περισσότερους ήταν η πρώτη επαφή μαζί του, και από ότι φάνηκε με την πορεία της συναυλίας τους κέρδισε. Δεν ήταν μια απλή συναυλία μουσικής αυτό που παρουσίασε αλλά μια μορφή τέχνης. Και κάπου εκεί πάνω στο πιο γνωστό του κομμάτι, τα φώτα χαμηλώνουν η μουσική κλείνει, και όλοι, συγκρότημα και κόσμος μένει απορημένος να κοιτάει. Από ότι μας είπαν οι υπεύθυνοι λόγο του προχωρημένου της ώρας, είχε πάει ήδη 1.30 το βράδυ, παράπονα λόγο του δυνατού ήχου από τους τριγύρω κατοίκους. Η απογοήτευση έκδηλη στο κόσμο. Το after party που ήταν στο πρόγραμμα ακυρώθηκε αυτόματα. Και κάπου εκεί, με τα φώτα ανοιχτά, ο Κωνσταντίνος Βήτα, με τους διακριτικούς ήχους της κιθάρας, και ένα μικρόφωνο που είχε παραμείνει ανοιχτό, είτε ένα τελευταίο τραγούδι μόνος του. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε έστω και με αυτόν τον τρόπο.
Σταύρος Φανφάνης

http://www.xronos.gr/agenda/detail.php?ID=46918