F.F.C. ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ
Με αφορμή το θάνατο μιλώ λοιπόν για τη ζωήβλέπεις ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί το επόμενο πρωίξαφνικά ξυπνάς, βλέποντας πια καθαρά μια ροή σταματά, μια ψυχή ξεγλιστράμπορεί να είναι δυνατόν στ' αλήθεια άραγε συμβαίνειχειρότερα απ' όλες τις σκέψεις σάρκα κι οστά λοιπόν τώρα να παίρνεινα με ζεσταίνει το άγγιγμα σου δεν είναι πια εφικτόδεν είσαι εδώ γι' αυτό λοιπόν κι εγώ μιλώ σε σένα μητέραπου έδωσες τα πάντα για μένα από την πρώτη στιγμή στη γένναβάζοντας σε κίνδυνο τη δικιά σου τη ζωήτο είχαν πει κι οι γιατροίκι εγώ να στέκομαι ανήμπορος στη τελευταία σου στιγμήμίσος, οργή, πόνος, φόβος, σιωπήκάθομαι μόνος μου πολλές φορές κι αναρωτιέμαι γιατίποιό να είναι το νόημα, που να είναι η αρχή και που το τέλοςπέφτουνε κι άλλα χτυπήματα μα συνεχίζω να αντέχω με σθένοςΜα είσαι ακόμα εδώσε λάθος και σωστόσε κάθε τι παλιόσε συναντώΜα είσαι ακόμα εδώ...Με αφορμή ένα θάνατο είπα να κάτσω κάτω στίχους να γράψωκαι στο σκοτάδι της ψυχής μου να ανάψωφωτιά να κάψω ενοχές αναμνήσειςλύσεις ψάχνω να βρω και απαντήσειςτου Θεού ν' αποδεκτώ τις κρίσειςΜη βιαστείς να με μισήσεις ήμουν πάντα στο πλευρό τηςκαι εννοείς πως όλα όσα πέρασε τελικά γίνανε για το καλό της;σωπαίνεις κι ομολογώ πως αυτό μου προκαλεί μια ανησυχίαπρέπει να σκεφτώ αν όντως είναι άλλη μια δοκιμασίαΟυσία, ψάχνω να βρω σ' αυτόν τον άδικο χαμότο ξέρω πως μ' ακούς μητέρα γι' αυτό θα σου πωότι το μάθημα που πήρα και με γεμίζει λύπηποτέ δεν εκτιμάς κάτι παρά μόνο όταν σου λείπειλέξεις και φράσεις που τις θυμάσαι μόνο σε τέτοιες περιπτώσειςκαι φάσεις που όταν βιώσεις και νιώσειςθα θέλεις μα θα 'ναι αργά για να αλλάξειςτις μέχρι τότε σου πράξεις και σκέψειςνα μαντέψεις τις βλέψειςνα γλιτώσεις τις πτώσειςπριν χάσεις να δώσεις πριν σπάσεις να διώξειςτις τύψεις να λιώσεις στην ίδια θέση θα κληθείς να πληρώσειςκι εσύ αργά ή γρήγορα αν θες λοιπόν να γλιτώσειςδώσε αξία σ' ότι αξίζει τον εαυτό σου να σώσεις...Μα είσαι ακόμα εδώσε λάθος και σωστόσε κάθε τι παλιόσε συναντώΜα είσαι ακόμα εδώ...Το ξέρω πως δεν ήμουν ο πρώτος και δυστυχώς ούτε κι ο τελευταίοςκι έτσι βαθιά μέσα μου νιώθω πως έχω ένα χρέος και τώρα με δέοςκοιτάζω πίσω θυμάμαικαι στου νοσοκομείου τα παγκάκια με βλέπω ξανά να κοιμάμαικαι στην εντατική με υπομονή να περιμένω για κάποιο θαύμα να συμβείχωρίς να υπάρχει επιλογήκαι στο πλευρό μου ο αδερφός μου μα και οι φίλοι οι πραγματικοίσυγγενείς στενοί ήτανε όλοι εκείξεσπώ σαν βροχή στο παρελθόν πάλι ανατρέχωκι όπως μου δίδαξες με τη στάση σου έτσι λοιπόν αντέχωπάντα με θάρρος και πείσμα μα πιο πολύ πίστηθα 'σαι ο φάρος, το πρίσμα πριν κάθε ύστατη κρίση...Μα είσαι ακόμα εδώσε λάθος και σωστόσε κάθε τι παλιόσε συναντώΜα είσαι ακόμα εδώ
...με αφορμη το θανατο μιλω λοιπον για τη ζωη.........
..σχημα οξυμωρο νομιζω τ ελεγαν...ποτε δεν ημουν καλη στα φιλολογικα προς μεγαλη απογοητευση της καλης μου φιλολογου κυριας Ελενης Καλδανη .........
Καποια πραγματα τ αποφευγουμε καιρο γτ φοβομαστε να μιλησουμε μαζι τους.
παντα ενοιωθα την αναγκη ν μιλησω για ΣΕΝΑ αλλα φοβομουν παντα. Οπως τοτε..θυμασαι??.....Τοτε που κοριτσακι μικρο ηθελα τοσο πολυ ν τρεξω να σου πω ...Τι ε???ΟΛΑ...ΟΛΑ οσα ενα κοριτσι μοιραζεται η θα θελε ν μοιραζεται μ τη ΜΗΤΕΡΑ του...Κ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΠΟΤΕ..Θυμασαι ???ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ..ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ...Καποια δεν στα ελεγα για να μην σε στεναχωρησω ..ησουν παντα τοσο ευαισθητη..κ εκλαιγες μ τ παραμικρο.......κ με αγχωνε τοσο το κλαμα σου ....κ αλλα δεν στα ελεγα για ν αποφυγω τη γκρινια σου !!!!........
Μαλιστα κυρια ΦΛΩΡΑ.....Υπεροχη μοναχοκορη καθαιρεθεντος στρατιωτικου.....Μοναχικη αγαπημενη του πολιτικου εξοριστου πατερα μου ..........Παντα ομορφη.......
Θυμαμαι ....δεν επετρεπες ν σε δει κανεις αχτενιστη ...απεριποιητη,,,,,κ ποιος σ ακουγε αν τολμουσα ν φερω κοσμο στ σπιτι χωρις ν σ εχω ειδοποιησει τοση ωρα πριν οση χρειαζοσουν γ να εισαι ευπρεπως παρουσιασιμη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ποσο αξεχαστο εκεινο το επικριτικο σου απελπισμενο βλεμμα καθε φορα που αρνιομουν να φορεσω εκεινα που ηθελες ..που θεωρουσες καταλληλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Το ιδιο βλεμμα το αντικρυζα καθε πρωι...χρονια ολοκληρα.............
ΠΩΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙΣ ΕΤΣΙ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ????ΣΑΝ ΛΕΤΣΟΣ!!!!!!!!!!!!!!! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΡΟΥΧΑ??????ΕΙΝΑΙ ΝΤΥΣΙΜΟ ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΟΣ ΑΥΤΟ??????????ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ????ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ????????
Τ Ι Θ Α Π Ε Ι Ο Κ Ο Σ Μ Ο Σ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ποσο αληθεια τον φοβοσουν τον κοσμο κ τη γνωμη του !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θεε μου ............ποσα χασαμε εξαιτιας του ενδιαφεροντος σου για το ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ............
Μ εμαθες να απανταω μονολεκτικα......
-ΠΩΣ ΠΗΓΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ?
-ΚΑΛΑ
-ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕΣ ΑΠΟΨΕ?
-ΚΑΛΑ
-ΠΩΣ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕΣ?
-ΚΑΛΑ
-ΘΑ ΒΓΕΙΣ?
-ΝΑΙ
-ΜΗΝ ΑΡΓΗΣΕΙΣ
-ΚΑΛΑ
-ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ?
-ΟΧΙ
..........................................................Απεφευγα την κριτικη σου .....κ την γκρινια σου .........κ δεν μιλαγαμε ποτε.....
κ μεγαλωνα..κ δεν αλλαζες........ουτε κ εγω,,,,,,Εσυ με τον ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ που ολο ΚΑΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΕ..κ εγω που παντα ΚΑΛΑ ημουν ......
Θυμαμαι......Χειμωνας του 1986 ...ειχες σπασει τ χερι σου ....αλλα ΕΠΡΕΠΕ να γινουν οι δουλειες του σπιτιου για τα Χριστουγεννα κ ειχες βαλει τον πατερα μου ν βγαλει τις κουρτινες ν τις πλυνει κ αφου τις σιδερωσει ν τις κρεμασει ξανα!!!!!! Ελεος πια μ εκεινες τιςκουρτινες που επιαναν απο τοιχο σε τοιχο κ απο ταβανι ως πατωμα!!!!!!!! Κ μπαινοντας μεσα ...Αχ δεν φανταζεσαι ποσο αστειο ηταν το σκηνικο !!!!!!!!!!!!!!Εσυ με το χερι στ γυψο καθισμενη σ μια καρεκλα (συγχωρα με αλλα μου θυμισες τοσο τον Μεγα Ναπολεοντα !!!) κ ο δολιος ο πατερας σκαρφαλωμενος ν κρεμαει τις ατελειωτες κουρτινες σου!!!!!!!!!!!!!!!!!
-ΡΕ ΦΑΝΗ !!!!!!!!!! ΗΜΑΡΤΟΝ ΠΙΑ!!!!!!!!!!! ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗ ΣΟΥΡΑ????????ΙΣΟΜΟΙΡΑΣΕ ΤΗΝ !!!!!!!!!ΑΧ!!!!!!!!!!ΤΙ ΕΠΑΘΑ Η ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ Ν ΜΝ ΜΠΟΡΩ Ν ΚΑΝΩ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ!!!!ΑΑΑΑΧ!!!!!!!!!!!
Δεν κρατηθηκα κ εβαλα τ γελια που μου κοπηκαν φυσικα μολις γυρισες μ εκεινο τ τοσο γνωριμο βλεμμα .........
Αχ ρε μανα..........ΚΥΡΙΑ ΦΛΩΡΑ!!!!!!!!! Με τα υπεροχα γλυκα του κουταλιου που δεν επρεπε ν τρωω γτ και θα παχαινα αδικαιολογητα οπως ελεγες κ τα ειχες φτιαγμενα μην τυχον "Κ ΕΡΘΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!!!!ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΕΡΑΣΩ??"
Λες κ υπηρχε ποτε περιπτωση να φαω ενα ολοκληρο βαζο !!!!!!!!!! "ΑΣΕ ΜΕ ΡΕ ΜΑΝΑ !!!!! ΛΕΣ ΝΑ ΤΟ ΕΤΡΩΓΑ ΟΛΟ???ΠΩΠΩΩΩ!!! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΣΑΙ!!!!!!!!!".........Κ στ καπακι αλλαγη πλευρας στην κασεττα¨
"ΒΕΒΑΙΑ!! ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ!!! ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ !! ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ???ΑΡΠΑΖΕΣΑΙ!!! ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ !!ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΔΟΥΛΑ!!ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ!!ΝΑ ΠΛΕΝΩ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΩ ΝΑ,..................................................."!!!!!!!!
Ατελειωτος αυτος ο μονολογος παντα..........Ποτε δεν τον ακουσα ως τ τελλος!!!! Ελεγα παντα ενα "ΚΑΛΑ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΑΜΑ !!!"
Κ εφευγα.............
Μεχρι ..που καποια μερα χωρις καμμια αναστατωση αρρωστια η κατι αλλο ..αθορυβα κ με την αξιοπρεπεια που παντα ηθελες(ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΩ ΝΑ ΜΕ ΣΙΧΑΙΝΟΝΤΑΙ ..ελεγες παντα) ΕΦΥΓΕΣ ΕΣΥ!!!!
Και τοτε ξαφνικα.........ηθελα τοσο να σε αρπαξω απο τους ντελικατους ωμους σου ..να μην με σταματησει το σαστισμενο βλεμμα σου και να σου φωναξω ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Λειπεις 12 χρονια πια.....κ ξερεις κατι???Μου λειπει η γκρινια σου!!!!!!!!!!!!!!!!
Ολα σου μου λειπουν γαμωτο....ναι οκ ξερω
-ΜΗΝ ΒΡΙΖΕΙΣ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΣΑΝ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΗΣ!!!!!!!!!!!!!!!! ΜΑΖΕΨΟΥ!!!!!!!!!!!!!!
ΑΧ ΡΕ ΜΑΝΑ..........................................ΠΟΣΑ ΧΑΣΑΜΕ ΝΑ ΞΕΡΕΣ...............................................ΠΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΧΑΣΑΜΕ....................
Υ.Γ.συγχωρεστε τα λαθη μου ..δεν μπορουσα ν το διαβασω γ ν τ διορθωσω...σας ευχαριστω γ τν υπομονη σας