The Answer: «Φυσικά και πιστεύω πως έπρεπε να είμαστε πιο επιτυχημένοι»

Μιλήσαμε με τον τραγουδιστή Cormac Neeson για τον καινούργιο δίσκο των Ιρλανδών, τη σημαντική αλλαγή ηχητικής κατεύθυνσης και τους λόγους που τους ώθησαν σε αυτό.

Οι The Answer σίγουρα δημιούργησαν απορίες στους οπαδούς τους με το ολόφρεσκο "Solas" καθώς ο ακροατής έρχεται αντιμέτωπος με μια μεγάλη μεταστροφή στον ήχο τους. Ζητήσαμε λοιπόν από τον τραγουδιστή των Ιρλανδών Cormac Neeson -μεταξύ άλλων- να μας εξηγήσει πού οφείλεται η απομάκρυνση από τις παραδοσιακές hard rock φόρμες και η εισαγωγή περισσότερων folk και παραδοσιακών στοιχείων, αλλά και να μάθουμε αν αυτή η αλλαγή θα είναι μόνιμη. Διαβάστε παρακάτω τα όσα ενδιαφέροντα μας είπε.

Cormac Neeson

Σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή για ακόμα μια φορά μετά από δύο χρόνια έχουμε καινούργιο δίσκο. Δώσε μας μερικές πληροφορίες για το τι συνέβη στο μεσοδιάστημα.

Όπως, ίσως, διάβασες στο δελτίο τύπου, επιστρέψαμε από την περιοδεία στις Η.Π.Α. με τα πράγματα να εξελίσσονται κάπως περίεργα. Ο νεότερος γιος μου ανάρρωνε στο νοσοκομείο και παράλληλα τα οικονομικά της μπάντας είχαν δεχτεί ισχυρό πλήγμα λόγω της περιοδείας στις Η.Π.Α. Όλοι μας χαθήκαμε για να έχουμε λίγο προσωπικό χρόνο και να σκεφτούμε ποια θα ήταν τα επόμενα βήματά μας. Όπως αποδείχτηκε, όλοι μας βιώσαμε μια καθαρτική εμπειρία ερχόμενοι αντιμέτωποι με τις προσωπικές μας καταστάσεις και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να επιστρέψει η έμπνευσή μας.

Με το "Solas" φαίνεται πως επιχειρείτε μια ηχητική μετάβαση σε κάτι πολύ διαφορετικό απ' ό,τι μας είχατε συνηθίσει. Είναι λιγότερο κιθαριστικός, περισσότερο εστιασμένος στη μελωδία και ίσως -θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί- πιο εμπορικός. Πώς προέκυψε αυτή η νέα κατεύθυνση;

Δεν σχεδιάσαμε να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά εσκεμμένα. Αυτό που θέλαμε ήταν να κατευθύνουμε τα συναισθήματά και τις σκέψεις μας σε ένα μουσικό καλούπι ενσωματώνοντας περισσότερα στοιχεία της ιρλανδικής μας κουλτούρας στην πορεία. Έχουμε φτιάξει έως σήμερα πέντε εντελώς rock δίσκους και νιώσαμε πως είχε έρθει η ώρα να εκφραστούμε διαφορετικά. Έχουμε εξελιχτεί ως άνθρωποι τα τελευταία δέκα χρόνια, η σκηνή έχει αλλάξει, εμείς έχουμε αλλάξει και μας βγήκε φυσικά το να επιτρέψουμε τη δημιουργική μας ενέργεια να εκφραστεί διαφορετικά. Δεν υπήρξε κάποια προσπάθεια να κάνουμε ένα «εμπορικό» άλμπουμ ή εσκεμμένα να απομακρυνθούμε από τις rock ρίζες μας - βασικά το μόνο σίγουρο είναι πως αυτός ο πυρήνας παραμένει κάτω από την επιφάνεια στα περισσότερα από τα καινούργια τραγούδια.

Ξέρω πως πέρασες κάποιες δύσκολες καταστάσεις τα τελευταία δύο χρόνια, ειδικά με το νεογέννητο παιδί σου και νιώθω πως, κατά κάποιον τρόπο, αυτός ο δίσκος αποτέλεσε μια μορφή λύτρωσης προχωρώντας μπροστά αφήνοντας πίσω τα όποια προβλήματα. Επηρέασαν αυτές οι καταστάσεις το πώς βλέπεις τα πράγματα και το μουσικό σου όραμα αναφορικά με το "Solas";

Ο γιος μου ο Dabhog γεννήθηκε με κάποια σοβαρά θέματα υγείας και φυσικά κάτι τέτοιο σε αναγκάζει να δεις τη ζωή με διαφορετική προοπτική γενικότερα. Επανεξετάζεις τις προτεραιότητες σου και τη συναισθηματική σου αντίληψη για τον κόσμο. Δεν ήταν πως έψαχνα τη λύτρωση καθαυτή, είχε περισσότερο να κάνει με το να παρουσιάσουμε υπό τη μορφή μουσικής όλο το σκοτάδι και την αναταραχή που τόσο εγώ όσο και η μπάντα είχαμε βιώσει το τελευταίο διάστημα. Η μουσική είναι ένα καταπληκτικό μέσο για να εκφράσεις συναισθήματα, οπότε κατευθύναμε τη δημιουργικότητά μας σε αυτή.

The Answer

Το "Beautiful World" είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι, με φοβερή κλιμάκωση και φοβερή κορύφωση. Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Neil Davidge και πώς καταλήξατε σε μια από τις πιο έντονες συνθέσεις της καριέρας σας;

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι. Ο Neil είχε αρχικά συνθέσει μια μουσική ιδέα για μια ταινία που λεγόταν "Monsters:Dark Continent" η οποία τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε, οπότε την πήραμε και αρχίσαμε να δουλεύουμε με κάποια φωνητικά και μελωδίες πάνω σε αυτήν την κεντρική ιδέα. Ήταν η πρώτη φορά που δημιουργήσαμε τραγούδι κατ' αυτόν τον τρόπο. Όλοι μας ακολουθήσαμε το ένστικτό μας και αφήσαμε τη δημιουργικότητά μας να μας οδηγήσει. Το πρώτο μέρος του τραγουδιού είναι πολύ προγραμματισμένο και επιστρωμένο με καινούργιους ήχους από κιθάρες και μόνο στο δεύτερο μέρος είναι που εκρήγνυται σε μια ερμηνεία όλης της μπάντας!

Το ομώνυμο τραγούδι αποτελεί έναν μεγαλοπρεπή φόρο τιμής στους Led Zeppelin. Πώς θεωρείς πως σας έχουν επηρεάσει οι rock μπάντες σαν τους Zeppelin;

Οι Led Zeppelin έχουν ασκήσει επιρροή σχεδόν σε όλες τις μοντέρνες rock μπάντες. Κάποιες φορές αυτό είναι ανεπαίσθητο και κάποιες φορές προφανές. Ποτέ δεν προσπαθήσαμε να αντιγράψουμε κάτι, απλά κάνουμε αυτό που θεωρούμε πως ακούγεται σωστό και αν αυτό σημαίνει πως υπάρχουν στοιχεία που θυμίζουν λίγο τους Zeppelin, τότε τέλεια!

Στον καινούργιο δίσκο έχουμε και πάρα πολλά folk στοιχεία, όπως για παράδειγμα στα τραγούδια "Battle Cry" και "In This Land". Πώς και δώσατε τόσο βάση στη μουσική folk παράδοση της χώρας σας;

Η ιρλανδική μας κουλτούρα και οι μουσικές επιρροές μας πάντα ήταν σημαντικές για το συγκρότημα. Αυτό που δεν είχαμε κάνει μέχρι σήμερα είναι να χρησιμοποιήσουμε περισσότερους ιρλανδικούς ήχους και τέτοιου τύπου ενορχηστρώσεις στη μουσική μας. Για παράδειγμα ο Paul παίζει μαντολίνο και ακουστική κιθάρα στο "In This Land" και ο Micky παίζει μπουζούκι σε κάποια τραγούδια! Επίσης, αλλάξαμε τον τρόπο που προσεγγίζουμε τις φωνητικές αρμονίες και την αντίστιξη και τραγούδια όπως το "Thief Of Light" αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Πώς και διαλέξατε τον τίτλο "Solas" για τον δίσκο; Με τι θέματα καταπιάνονται οι στίχοι; Μου άρεσε πολύ το εξώφυλλο...

Χαίρομαι που σου άρεσε το εξώφυλλο και ο τίτλος! Το Solas είναι η Ιρλανδική λέξη για το «φως» και η γενική αφήγηση του δίσκου έχει να κάνει με το να βρίσκεις τον δρόμο σου από σκοτεινά μέρη σε κάποια πολύ καλύτερη ψυχική διάθεση. Όλοι μας περνάμε δύσκολες στιγμές και μπορεί να είναι πολύ ανακουφιστική η μετάβαση στην άλλη πλευρά. Ο καινούργιος μας δίσκος έχει να κάνει με το ταξίδι από το σκοτάδι στο φως.

The Answer - Solas

Πιστεύεις πως οι οπαδοί σας ίσως μπερδευτούν με τη νέα κατεύθυνση; Φοβάσαι μήπως κάποιοι δεν αποδεχτούν αυτήν τη -γενναία αν μη τι άλλο- αλλαγή στον ήχο σας; Σου πέρασε καθόλου από το μυαλό πως ίσως χάσετε κάποιους από τους οπαδούς σας;

Νομίζω πως πάντα κάθε καινούργια δουλειά ενέχει ρίσκο, ασχέτως που αυτήν τη φορά ήταν ένα ρίσκο που έπρεπε να πάρουμε προκειμένου να εξελιχτούμε και να προοδεύσουμε σαν συγκρότημα. Πάντα θα έχεις ανθρώπους που δεν τους άρεσε ο καινούργιος δίσκος και κάποιους που τους άρεσε. Θεωρώ πως οι περισσότεροι οπαδοί μας εκτιμούν και ταυτίζονται με μας ως καλλιτέχνες γιατί ξέρουν πως πάντα τους προσφέρουμε ένα τίμιο άλμπουμ από καρδιάς και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Οι αρχικές αντιδράσεις πάντως των οπαδών και των κριτικών για τον δίσκο είναι πολύ θετικές και μόλις αντιληφθούν πόσο εκπληκτικά ακούγονται τα καινούργια τραγούδια ζωντανά πραγματικά θα ενθουσιαστούν!

Είναι ο νέος ήχος των The Answer μόνιμος ή απλά ένα προϊόν πειραματισμού και στη συνέχεια θα επιστρέψετε στην «ασφάλεια» του rock 'n' roll;

Οι The Answer πάντα θα γράφουν μουσική που τη θεωρούν σπουδαία τη συγκεκριμένη στιγμή! Κάποιες φορές είναι καλό να πιέζεις τον εαυτό σου και πιστεύω πως είμαστε σε πολύ καλή φάση αυτήν τη στιγμή. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που αντιδρούν θετικά στον νέο μας δίσκο, οπότε θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε πώς θα διαμορφωθούν τα επόμενα δημιουργικά μας βήματα!

Ίσως σε φέρει σε δύσκολη θέση η επόμενη ερώτηση, αλλά πηγαίνοντας πίσω στην εποχή του "Rise" και σκεπτόμενος πως είχατε ανακηρυχτεί η καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη rock μπάντα και η περιοδεία που ακολούθησε με τους AC/DC μετά το "Everyday Demons"... θα έλεγες πως τα πράγματα εξελίχτηκαν όπως τα περιμένατε;

Εάν με ρωτάς αν θεωρώ πως έπρεπε να ήμασταν περισσότερο επιτυχημένοι, τότε η απάντηση είναι πως φυσικά και το πιστεύω! Πάντως ο κόσμος θα πρέπει να αναγνωρίσει πως το rock 'n' roll είναι ένα μακρύ ταξίδι το οποίο απαιτεί αφοσίωση και να το θες πάρα πολύ όλο αυτό. Η μουσική βιομηχανία έχει επίσης αλλάξει και το streaming / subscription έχει αλλάξει τον τρόπο που οι καινούργιοι και νεαροί ακροατές καταναλώνουν τη μουσική. Υπάρχει λιγότερη έμφαση σήμερα στον «δίσκο» σαν υλικό προϊόν και είναι μόνο οι rock μπάντες που επιμένουν σταθερά σε αυτό το πλαίσιο. Έχουμε φτιάξει έξι δίσκους, όλοι τους σπουδαίας ποιότητας κατά την άποψή μου, και θα συνεχίσουμε να γράφουμε μουσική όσο υπάρχει έμπνευση!

The Answer

Πάνε πλέον πάνω από δέκα χρόνια που είστε στην πιάτσα. Μετά από έξι δίσκους και ένα κάρο ζωντανές εμφανίσεις υπάρχουν πράγματα για τα οποία μετανιώνεις; 

Δεν μετανιώνουμε για τίποτα - αν ξεκινήσεις να λυπάσαι τον εαυτό σου τότε όλα έχουν τελειώσει! Είχαμε κάποιες απίστευτες κορυφές, κάποιες στιγμές που πιάσαμε πάτο και κάποιες ΟΚ στιγμές, αλλά στην τελική εμείς παίζουμε rock 'n' roll και αυτό είναι που θέλουμε να κάνουμε για πάντα.

Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία; Θα επιστρέφατε στην Ελλάδα; Πάει καιρός από την τελευταία φορά...

Θα θέλαμε πάρα πολύ να παίζαμε στην Ελλάδα ξανά, αλλά είναι δύσκολο να βρούμε κάποιον promoter που θέλει να μας κλείσει για εμφανίσεις! Η προπώληση για τη βρετανική και ευρωπαϊκή μας περιοδεία πάει περίφημα, οπότε είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με αυτό. Αν μπορείς να μας βοηθήσεις να έρθουμε στην Ελλάδα θα έρθουμε!  

Πώς περνάς τον χρόνο σου όταν δεν ηχογραφείς δίσκους και δεν περιοδεύεις με το συγκρότημα; 

Όλο τον ελεύθερος χρόνο μου, πλέον, τον αφιερώνω στον γιο και τη γυναίκα μου. Είμαι ένας σπιτόγατος και απολαμβάνω την κάθε στιγμή!

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και σου εύχομαι τα καλύτερα!

Και εγώ σε ευχαριστώ για όλη τη στήριξη. Αγαπάμε και εκτιμάμε πραγματικά όλους τους Έλληνες οπαδούς μας!


http://www.rocking.gr/

Airbourne: "Προτιμούμε να περιοδεύουμε από το να καθόμαστε σπίτι"

Μάλλον θα ήταν προτιμότερο να πετύχουμε σε καμιά pub τoν Ryan O'Keefe, ντράμερ των Αυστραλών Airbourne, και να τα λέγαμε χαλαρά πίνοντας καμιά μπύρα, γιατί στο τηλέφωνο βγήκε αρκετά σφιγμένος, μετρημένος  και λιγομίλητος. Η κουβέντα μας περιστράφηκε γύρω από το ολόφρεσκο "Breakin’ Outta Hell", την αυστραλέζικη rock σκηνή, τις περιοδείες και τον Lemmy.

Φαίνεται, λοιπόν, πως το rock 'n' roll τσίρκο των Airbourne επέστρεψε δυναμικά. Πώς νιώθεις αυτές τις μέρες. Είσαι απόλυτα ικανοποιημένος με τον δίσκο;

Απόλυτα, ναι! Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε περισσότερο χαρούμενοι. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι και απ' ό,τι φαίνεται ο δίσκος αρέσει στον κόσμο.

Για ακόμα μια φορά μας δίνεται έναν δίσκο γεμάτο υψηλής r’n’n ενέργειας τραγούδια. Δώσε μας κάποιες λεπτομέρειες πίσω από τη δημιουργία του.

Αυτόν τον δίσκο τον ηχογραφήσαμε στην Αυστραλία. Ήταν πρώτη φορά που το κάναμε στην πατρίδα μας και βασικά φέραμε εδώ τον παραγωγό Bob Marlette με τον οποίο είχαμε δουλέψει στον πρώτο μας δίσκο, όπως επίσης χρησιμοποιήσαμε στη μίξη τον Mike Faser ο οποίος ήταν ο μηχανικός ήχου στο δεύτερο άλμπουμ μας. Όπως καταλαβαίνεις τα πράγματα ήταν πολύ επαγγελματικά, οπότε απλά πέσαμε με τα μούτρα και δουλέψαμε πάνω στον καινούργιο δίσκο.

Πώς και συνεργαστήκατε πάλι με τον Bob;

Από την αρχή θέλαμε να ξαναδουλέψουμε κάποια στιγμή μαζί του και υποθέτω πως ο προγραμματισμός που είχαμε αυτήν τη φορά δούλεψε υπέρ μας. Ήταν φοβερά να δουλεύουμε πάλι μαζί του. Είχαμε περάσει τέλεια και είχαμε διασκεδάσει φτιάχνοντας μαζί με τον Bob το "Runnin' Wild" και πραγματικά ανυπομονούσαμε να μπούμε και πάλι στο στούντιο μαζί του.

Το μουσικό σας στυλ φαντάζομαι είναι προδιαγεγραμμένο κάθε φορά, οπότε ποια είναι η πρόκληση για εσάς όταν δουλεύετε πάνω σε καινούργια κυκλοφορία;

Χμ... δεν ξέρω πραγματικά. Απλά θέλουμε να γινόμαστε ολοένα και καλύτεροι. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να αλλάξουμε τον ήχο του συγκροτήματος, αλλά πάντα δουλεύουμε σκληρά ώστε να δώσουμε έναν πολύ καλό δίσκο στους οπαδούς μας.

Ποια τραγούδια ευχαριστιέσαι να παίζεις περισσότερο, τα γρήγορα όπως είναι το "Thin The Blood" ή τα πιο mid-tempo όπως το "I’m going to hell for this";

Γουστάρω και τα δύο, γιατί παίζουμε rock 'n' roll οπότε και τα δύο στυλ είναι σε αυτό το πνεύμα και απλά μου αρέσει να παίζω αυτήν τη μουσική. Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση γουστάρω τόσο τα αργά όσο και τα γρήγορα τραγούδια μας.

Πώς και αλλάξατε εταιρεία και πήγατε στην Spinefarm;

Είχαμε την επιλογή να συνεχίσουμε με τη Warner, αλλά το θέμα είναι πως η Spinefarm έχει αυτήν τη rock 'n' roll νοοτροπία, είναι ανερχόμενη, αρκετά μεγάλη και είναι στην καλύτερη φάση της από τότε που ξεκίνησαν. Οπότε σκεφτήκαμε πως το να πάμε μαζί τους ήταν η σωστή επιλογή.



Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία; Έχετε παίξει σε κάποια μεγάλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ κατά καιρούς. Τα προτιμάς από τα μικρά club;

Ελπίζω πως ναι. Νομίζω πως θα επιστρέψουμε το καλοκαίρι στην Ευρώπη για να παίξουμε σε κάποια φεστιβάλ και σίγουρα θα κάνουμε κανονική περιοδεία για τον δίσκο. Τώρα αναφορικά με το που μου αρέσει περισσότερο... μάλλον και στα δύο. Θέλω να πω είναι εντελώς διαφορετική φάση. Στα μικρά club έχει τον κόσμο κοντά σου να ουρλιάζει και να τα δίνει όλα, αλλά στα φεστιβάλ υπάρχει όλη αυτή η περιρρέουσα rock ατμόσφαιρα. Τα απολαμβάνουμε και τα δύο λοιπόν.

Ξέρω πως μαζί με τον αδερφό σου γράφετε τη μουσική των Airbourne, αλλά ποια είναι η πραγματική σου συνεισφορά;

Βασικά ο Joel γράφει κάποια riff και στη συνέχεια καθόμαστε μαζί και δουλεύουμε πάνω στους στίχους και ιδέες για το πώς θα εξελιχτούν τα τραγούδια. Στη συνέχεια τα παίζουμε και είναι εκείνη η φάση που θα δούμε αν κάτι λειτουργεί ή όχι αν χρειάζεται να αλλάξουμε στίχους ή να προσθέσουμε ποικιλία στο τραγούδι. Αυτή είναι η διαδικασία μέχρι να πιστέψουμε πως έχουμε έτοιμα τα τραγούδια για να τα ηχογραφήσουμε.

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι συγκρότημα στην Αυστραλία; Υπάρχει σκηνή; Υποθέτω πως σταθήκατε αρκετά τυχεροί που ξεκινήσατε σε μια μεγάλη εταιρεία, σωστά;

Ναι, είναι αρκετά διαφορετικό για μια μπάντα να προέρχεται από την Αυστραλία. Ξεκινήσαμε να παίζουμε όταν ήμασταν αρκετά μικροί και ήμασταν αρκετά τυχεροί που η μουσική μας ενθουσίασε κάποιους τόσο ώστε να πετάξουν μέχρι εδώ για να μας τσεκάρουν. Υπάρχουν πολλές καινούργιες μπάντες εδώ, αλλά πρέπει να φύγουν εκτός αν θέλουν να καταφέρουν κάτι καλύτερο, καθώς δεν υπάρχουν πολλά μέρη να παίξεις εδώ.

Ο βασικός στόχος για κάθε μπάντα είναι να βγει παραέξω από την Αυστραλία, γιατί εκεί υπάρχουν πολλές περισσότερες ευκαιρίες σε σχέση με εδώ. Το αν έχεις κάνει κάποιο όνομα στην Αυστραλία είναι μάλλον άσχετο. Απλά πρέπει να φύγεις εκτός έτσι ώστε περισσότερος κόσμος να έρθει σε επαφή με τη μουσική σου.

Και τι μουσική άκουγες μεγαλώνοντας;

Ξέρεις, κλασικά πράγματα. AC/DC, Metallica, Judas Priest, Iron Maiden, Led Zeppelin, Black Sabbath κλπ...

Υπάρχει ένα μέρος μέσα σου ως ντράμερ που μένει ανικανοποίητο λόγω του στυλ που παίζεται και που είναι αρκετά περιοριστικό; Θα ήθελες να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό;

Μπααα... αυτό που ακούς στους δίσκους μας είναι εμάς να παίζουμε αυστραλέζικο rock 'n' roll. Είναι ο τρόπος μας να παίζουμε μουσική. Δεν θέλω να αλλάξω κάτι στο στυλ μου γιατί η δουλειά μου είναι να αναγκάζω τους οπαδούς να ροκάρουν και αν το κάνεις πιο τεχνικό ή πιο περίπλοκο θα είναι δύσκολο για τον κόσμο να αρχίσει να χοροπηδάει και να χορεύει με τα τραγούδια.

Μιας και γνωρίζατε τον Lemmy και είχε συμμετάσχει και σε βιντεοκλίπ σας, πώς ένιωσες όταν έμαθες πως πέθανε;

Ήμασταν όλοι αρκετά σοκαρισμένοι. Έγινε κάπως απότομα. Το γεγονός πως δεν θα τον ξαναδούμε σε κάποια περιοδεία ή σε κάποιο φεστιβάλ με θλίβει πραγματικά. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα πάω να δω το άγαλμά που έφτιαξαν στη μνήμη του στο Rainbow Grill & Bar όπου συνήθιζε να αράζει και να πίνει τα ποτά του.

Και πόσο δύσκολη είναι η ζωή στον δρόμο;

Γουστάρω να είμαι στον δρόμο σε περιοδεία. Τα θετικά είναι πολύ περισσότερα από τα αρνητικά για να είμαι ειλικρινής. Βασικά νιώθω πιο άνετα να περιοδεύω από το να κάθομαι στο σπίτι. (γέλια)

Οπότε δεν νοσταλγείς καθόλου το σπίτι;

Όταν δεν περιοδεύω ναι! (γέλια)
Rocking.gr  

STEVE HARRIS: «Καμιά μπάντα δε θα πληρώσει για να παίξει support στους IRON MAIDEN»

Πρόσφατα, ο Αρχηγός Steve Harris των Iron Maiden μίλησε σε ισπανική ιστοσελίδα, και μιλώντας για την υποστήριξη που δείχνει ο ίδιος αλλά και όλη η μπάντα σε ανερχόμενους μουσικούς, εξέφρασε την άποψή του για την πρακτική να ζητείται από πολλά νέα συγκροτήματα να πληρώνουν τα έξοδά τους ώστε να βρεθούν σε δυνατά πακέτα περιοδειών.

Ο Steve Harris ήταν κατηγορηματικός αναφέροντας πως οι Maiden δεν θα ζητήσουν από κανέναν χρήματα για να γίνει support τους, χαρακτηρίζοντας μάλιστα την όλη διαδικασία λάθος. Αναλυτικά δήλωσε τα εξής:

«Στηρίζουμε νέες μπάντες επειδή μπορούμε και μας δίνεται η ευκαιρία. Οποιοσδήποτε είναι σε θέση παρόμοια με αυτή των Maiden και μπορεί να πάρει μαζί του στην περιοδεία ένα άλλο συγκρότημα, πρέπει να το κάνει γιατί έτσι μπορείς να βοηθήσεις και μάλιστα κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται πολλή προσπάθεια.

«Εκείνο που με ενοχλεί και το μισώ είναι όταν ζητούν από μπάντες να πληρώσουν για να παίξουν ως support. Δεν το έχουμε κάνει ποτέ ούτε με τους Maiden ούτε με τους British Lion και ούτε πρόκειται, γιατί, απλούστατα, είναι λάθος. Τουλάχιστον τα έξοδα της μπάντας πρέπει να είναι καλυμμένα πριν τη συναυλία και δεν πρέπει να πληρώσουν κανέναν.

«Προσωπικά, προσπαθώ να βοηθάω. Έχω περάσει υπέροχα στη διάρκεια της καριέρας μου, και παρ’ όλο που δούλεψα πολύ σκληρά γι’ αυτό, είχα και την τύχη με το μέρος μου. Έτσι, θεωρώ ότι στο τέλος της μέρας είναι ωραίο να δίνω κάτι πίσω στη Σκηνή. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τους British Lion. Τα μέλη είναι πολύ ταλαντούχα και πλέον παίρνουν λίγη απ’ την αναγνώριση που δυστυχώς δεν είχαν απολαύσει στο παρελθόν.

«Μάλιστα, όταν δίνουμε συναυλίες σε διάφορες πόλεις στις οποίες τα υπόλοιπα παιδιά πηγαίνουν για πρώτη φορά, φαίνεται στα μάτια τους ο ενθουσιασμός με αποτέλεσμα να νιώθω κι εγώ ακόμα καλύτερα μια και ήδη γουστάρω που θα ανέβω στη σκηνή. Το ίδιο θέλω να νιώθουν και οι άλλες μπάντες. Είναι υπέροχο να βοηθάς νέους μουσικούς ώστε να ζήσουν μια τέτοια εμπειρία για πρώτη φορά.»

Υπενθυμίζουμε ότι στο Metal Hammer Οκτωβρίου που κυκλοφορεί, ασχολούμαστε με το νέο παιχνίδι των Iron Maiden, “Legacy of the Beast”, όπου πρωταγωνιστεί ο Eddie στις διάφορες ενσαρκώσεις του σε ένα RPG περιβάλλον και φυσικά με soundtrack αγαπημένα Maiden classics. Παρουσιάζουμε λεπτομερώς την έκδοσή του για κινητό και κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην σχέση μεταξύ των Βρετανών θρύλων και του κόσμου του gaming. Παράλληλα, στο πολυσέλιδο θέμα του τεύχους, συνομιλούμε με τον Llexi Leon, δημιουργικό διευθυντή της Phantom Music Management που μανατζάρει τη μπάντα. Ο Leon, ως βασικός υπεύθυνος της ομάδας που εργάστηκε για τη δημιουργία του “Legacy of the Beast”, μας δίνει αναλυτικές πληροφορίες για όλη τη διαδικασία μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.

Την Κυριακή 6 Νοεμβρίου, ο Αλέξανδρος Αντωνίου, ζωντανά, στη σκηνή του THE ΖΟΟ.

Την Κυριακή 6 Νοεμβρίου, ο Αλέξανδρος Αντωνίου, ζωντανά, στη σκηνή του THE ΖΟΟ. 

Συνοδευόμενος από εξαιρετικούς μουσικούς και έχοντας στις αποσκευές του τραγούδια από την προσωπική του δισκογραφία, τα οποία παντρεύονται με γνωστές επιτυχίες άλλων καλλιτεχνών, διασκευές – εκπλήξεις και νέες ακυκλοφόρητες δημιουργίες του, παρουσιάζει ένα δυναμικό πρόγραμμα, που ηλεκτρίζει και αγκαλιάζει όλο το φάσμα του καλού ελληνικού τραγουδιού. 

Μαζί του οι μουσικοί:
Πλήκτρα: Πέτρος Χατζηγεωργίου
Ηλ. Κιθάρα: Σπύρος Νεόφυτος
Ηλ. Μπάσο: Αγησίλαος Σαμαράκης
Τύμπανα: Γιώργος Μπαρμπέρης

THE ΖΟΟ: Ζωοδόχου Πηγής 45 & Σαρανταπόρου, Χαλάνδρι.
Τηλ. κρατήσεων: 210-6745375

Ώρα προσεύλευσης 21:30
Είσοδος Ελεύθερη