....γίνομαι αχτίδα κι εγώ απ' το φως σου και με σκορπάς. Τι χαρά που παίρνω, όταν απλά μ' αγαπάς..........

Κάτι να σου πω - Sadahzinia

Ο κόσμος γλίστρησε απάνω μου απόψε και χάθηκε,βαρύς, ασήκωτος, στενόχωρος κι αστείος.Κάτι σα γέλιο μου φύγε και στο λαιμό μου στάθηκεσα ξένο ψέμα που μπερδεύτηκε τελείωςμες στη φωνή μου κι η στιγμή μου ξεκούρδιστημε τυραννάει και με κοιτά κατάματαπου την αφήνω για να σου γράψω ατραγούδιστη,αλλά όμως σήμερα θα γράψω χίλια γράμματα.Θέλω να γράψω κάτι άλλο απόψε,το πιο θλιμμένο τραγούδι χαρισμένο σε σένα.Τι κι αν θέλει να φύγει ο χρόνος, κόψε το χρόνο κόψε·έχω μια λύπη δεμένη με μένα.Μια λύπη που έρχεται σα σύννεφο κι αράζει ξαφνικάσαν υφαντό από σκόνη να μου θυμίζει τάχατα θολωμένα που 'χω ακόμα στη ψυχή μου μερικά.Δεν έχω άλλο να σου πω παρά μονάχα...Τι χαρά που παίρνω,όταν ακούω ένα τραγούδι δικό σου,όταν ζω μέσα στ' όνειρό σου κι όταν με κοιτάς.Τι χαρά που παίρνω κι όταν γελάς.Όταν γελάς σ' ακούω, μα η χαρά μουγίνεται λύπη κι αργοχάνεται σαν μια του ήλιου αχτίδαπου παίζει στο νερό και ξάφνου από μπροστά μου,σβήνει το λιόγερμα στον ουρανό κουκίδα.Όλα κουβάρι τυλιγμένα και κόμποικι ένα δάκρυ που δε θέλει να βγει.Βγαίνει βλαστήμια κι αναρωτιούνται οι ανθρώποι,τι αλήθεια θέλει η καρδιά μου να πει...

Τι χαρά που παίρνω,βαριά και γέρνω στη γη ν' ακουμπήσω·και την πικραίνω ξανά, αν αφήσω να μη με κοιτάς.

Τι χαρά που παίρνω, όταν δε ξεχνάς.

Ούτε ξεχνάω, μα δε θυμάμαι κιόλας

της πεθυμιάς τη ρίζα πάνω στην ασκήμιαπου φύτρωσε καταμεσής της άδειας μου κόλλας,μου πρωτομίλησες και με είπες, Ζinia.Κι όλα τα λόγια σου από τότε κάθε βράδυτα σημαδεύω ένα ένα μη χαθούν,τα στεριώνω στα τυφλά μες στο σκοτάδι,μη μου τα πάρει η λύπη μου κι οι κόμποι λυθούν.Τι χαρά που παίρνω,όταν ακούω ένα τραγούδι δικό σου,

γίνομαι αχτίδα κι εγώ απ' το φως σου και με σκορπάς.Τι χαρά που παίρνω, όταν απλά μ' αγαπάς.

ολα κουβαρι τυλιγμενα......σαν παραμυθι ....το πιο ομορφο το πιο αληθινο....ποσα απλα αρκουν για να γεμισει μια ψυχη!!ποσα απλα λογια ειναι αρκετα για να γινεσαι αχτιδα ζεστη γεματη φως κ ζεστη,...να γινουν ολα ονειρο...να παρουν ανασα να ερθουν στη ζωη σαν νιοφερτο μωρο που χαμογελαει στο πρωτο αντικρυσμα του κοσμου ...σαν τυφλο κουταβι που γευεται τον κοσμο μεσα απ τη μυρωδια της μανας ...ποσο απλα ειναι ολα τελικα!!!!!!! μεσα απο ενα μονο συναισθημα ολα αλλαζουν ..ολα μοιαζουν καινουργια ολα ειναι δικα σου ξαφνικα ...

 κ επιτελους γνωριζεις τι σημαινει ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΑΓΑΠΑΩ ΖΩ ΑΝΑΣΑΙΝΩ ΓΕΛΑΩ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ..ΦΟΒΑΜΑΙ..

Και θες να πεις τοσα πολλα!!να φτιαξεις ενα τραγουδι...ενα τραγουδι που να μπορει να λεει ολα οσα γεννιουνται μεσα σου .................κ τελικα........το μονο που καταφερνεις ν γραψεις ειναι ενα.........

Τι χαρά που παίρνω, όταν απλά μ' αγαπάς......................Κ νοιωθεις την απολυτη αισθηση πως τα ειπες ΟΛΑ....