Το αφήσαμε για αύριο / ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ

Έτσι μ'αυτή την κωλοευέβρεση που την λένε ρολόι,σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας σαν να είναι βάρος..και μας είναι βάρος,γιατί δεν ζούμε κατάλαβες..μόνο κοιτάμε το ρολόι,να φύγει κι αυτή η ώρα να φύγει κι αυτή η μέρα,να έρθει το αύριο και πάλι φτου κι απ'την αρχή..χωρίσαμε την μέρα σε πτώματα στιγμών,σε σκοτωμένες ώρες που τις θάβουμε μέσα μας,μέσα στις σπηλιές του είναι μας,στις σπηλιές που γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν αξίες,σαν ανάγκες,σαν ηθική,σαν πολιτισμό...κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών,αφήνουμε τα πιο σημαντικά,τα πιο ουσιαστικά πράγματα..όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα,με τα λουλούδια και τα δέντρα,να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας,να κάνουμε έρωτα,να απολαύσουμε τη φύση,τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος,να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας,να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας..όλα,όλα τα αφήσαμε για αυτό το αύριο που δεν θα έρθει ποτέ..μόνο όταν ο θάνατος χτυπήσει κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο πονάμε γιατί συνήθως σκεφτόμαστε πως θέλαμε να του πούμε τόσα σημαντικά πράγματα όπως πόσο τον αγαπούσαμε,πόσο σημαντικός ήταν για μας όμως τ'αφήσαμε για αύριο

Κάνε πίσω αν θες εσυ

τον πήρα εγω τον δρόμο μου θα παω και οπου βγεί

ρισκάρω,έτσι είναι η ζωή και αμα δεν πάρω

θα αποκτήσω ακόμα μια ουλή για να κοζάρω

Δεν ξεχνάω γιατί φτιάχνω μουσική

για αυτούς που αγαπάω να τους ευχαριστήσω είναι λίγο

που είναι εκεί για να ακουμπάω το στιχάκι αυτό κολάω

σαν χαρτάκι και το αυτί σου είναι ο πότης που το γυρνάω

Το τίποτα δεν μου ταιριάζει

εγω είμαι άλλος ένας που εκφράζεται και εκφράζει

ρισκάρω και ας μην πάρω ας χάσω δεν πειραζει

γιατι της στιγμής το νάζι ειναι της ψυχής το γκάζι

Η ζωη που αλατοπίπερο μας βάζει (και μας δοκιμάζει)

διαφωνίες ερωτόλογα τσακωμοί και χαλάζι

γλύκα και γλυκόλογα βάσανο και μαράζι

σχέσεις ανθρώπινες και ο νους μας σιγοβράζει

Εγω και εσυ καρδιά μου ήμασταν ηφαίστειο

τρεμάμενη η γη στα πόδια μου ένιωθα δέσιμο

τόσο μαζί και όμως τελείως διαφορετικοί

τόσο που η σχέση έδειχνε να ευημερεί οσο ακροβατεί

Αδερφέ μου,έχουμε χαθεί

εγω εδω και εσυ εκεί, μπλεγμένοι στην ροη

κοιτάμε το ρολόι και τρέχουμε βιαστικοί

κολλήσαμε στα ασήμαντα και έφυγε η μισή ζωη

Γλυκιά λέξη το ευχαριστώ

να δίνεις και να παίρνεις οτι πιο σημαντικό

εγω δίνω μουσική εσυ παίρνεις μηνύματα

εσυ μου δίνεις αγάπη και εγω αντλώ ερεθίσματα

Ρίξε ενα χαμόγελο αστα αίτια

ζούμε την ζωη κάθε στιγμή σαν περιπέτεια

το σήμερα το τώρα συγκεκριμένα

ας μην το οργανώσουμε και ας βγάλουμε αποθημένα

ΟΛΟ ΑΥΤΟ θαρρω πως τα ειπε ολα κ ειμαι κ νοιωθω πολυ μικρη ....οχι ηλικιακα γτ ειμαι αρκετα γρια ..αλλα μικρη στο ηθος κ στο σθενος κ στην αξια να πω εγω κατι παραπανω......Να πω για τις αξιες μας ?????Να πω για εκεινα που ξεπουλησαμε κ ξεπουληθηκαμε???Να πω πως ναι γιναμε σκλαβοι του συστηματος???Των ρολογιων???Της καριερας??Του χρηματος??Της επιτυχιας????Πως ξεχασαμε αδερφε μου να κουβεντιαζουμε??Να αγαπαμε?Να λεμε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ???Τι να πω?????Πως αντι να ζουμε την καθε μερα ρουφωντας τη ζωη την αγαπη τον ερωτα το φως,,,εμεις τη ζουμε περιμενοντας καθε μερα ενα αυριο......Παρανοικο ακουγεται................Καθε μερα περιμενουμε να νυχτωσει για να ξημερωσει............Κ στο τελος.............θα χει περασει η ζωη περιμενοντας,....ΤΙ???Μια αλλη....επομενη????????ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΡΕ!!!!!!!!!!!! Πως γιναμε ετσι???Χωρις ψυχη κ ονειρα....χωρις συναισθημα .....ΚΑΙ...?????Χανομαστε ο καθενας στις ραγες του σαν τρενα σε πορειες παραλληλες που δεν συναντιουνται ποτε!!!!
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΩΤΑ...Ν ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ........................ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ.........
Να ζησουμε ξεχασαμε ρε......................Κ ναι,.....Ενα θανατικο κ μια απουσια μας χτυπαει σαν γιγαντιο χερι κ το χαστουκι ταρακουναει το μυαλλο μας.....Κ τοτε συνειδητοποιουμε πως χαασαμε τη ζωη στον αγωνα μας να ζησουμε...........Λογια που δεν προλαβαμε να πουμε..............ηλιοβασιλεματα κ καλοκαιρια κ γελια κατω απ τη βροχη που μας μουσκευει τα ματοκλαδα..........κ αγγιγματα κ αγκαλιες κ γελια παιδικα κατω απ τον ηλιο................τα Σ ΑΓΑΠΩ που δεν ειπωθηκαν ποτε..........Θαψαμε τα ουσιαστικα που θα φορτιζαν τις μπαταριες μας ..........Αφησαμε νυχτες σε θερινα σινεμαδακια κ μουσικες που θα ειχαν συντροφευσει τις βολτες μας.....ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΑΚΟΜΑ....ΑΣΤΟ ΡΟΛΟΙ ΔΕΝ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΑΚΟΜΑ.................Νομιζωντας το αυριο θ ναι παντα εκει κ θ μας περιμενει ........Τ ΑΦΗΣΑΜΕ ΟΛΑ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ .............ΟΜΩΣ ..............ΑΥΡΙΟ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ Κ ΚΑΝΕΝΑΣ ................ΟΥΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΣΕΙΣ......................ΟΥΤΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ...................