κυνηγάω τη φωτιά...

ΑΧΑΙΟΙ ΥΓΡΗ ΠΤΗΣΗ

Στου ουρανού τη σκιά
και στης πόλης τα φώτα,
σαν πρώτα,
κυνηγάω τη φωτιά...
Και μετράω τα χνώτα
πετώντας, κυνηγάω τη φωτιά...

Να με πάρει μακριά
να με κάψει τον ήλιο
να μαζεύω τις στάχτες μου για φυλακτό.
Να μου δώσει φτερά~
να τα έχω κειμήλιο
για μια σχέση που τρέχει στο χρόνο που αντέχει στο πόνο
που αέναα ψάχνει φωτιά να με πάρει μακριά...

Ένας άνεμος φεύγει,
ξεφεύγει,
μα χορεύει πολύ
τη ψυχή μου υγραίνει,
με τρελαίνει! Με τρελαίνει!
Να χαθούμε μαζί...

Να με πάρει μακριά
να με κάψει τον ήλιο
να μαζεύω τις στάχτες μου για φυλακτό.
Να μου δώσει φτερά
να τα έχω κειμήλιο
για μια σχέση που τρέχει στο χρόνο που αντέχει στο πόνο
που αέναα ψάχνει φωτιά να με πάρει μακριά...

........Που ν αντεχει στο χρονο....
Που δινει φτερα ...φτερα που δεν σε νοιαζει αν καουν στον ηλιο....Να με παρει μακρυα....
Ενα φευγιο λοιπον ειναι ολα...Ολα κλεισμενα σ αυτην την λεξη...ΦΕΥΓΙΟ....
Κι ας ειναι φωτια αυτο που κυνηγας..Κι ας ειναι να καεις...να γινεις σταχτη...Τι σε οδηγει και τι σε παρασερνει σ αυτον τον τυφωνα?Μια παλη με το χρονο..Να προλαβεις να το ζησεις .....Κατι σαν ανεμος που σε παιρνει μαζι του σ εναν χορο διχως φιναλε....ΜΑΚΡΥΑ...απ οτι σε κραταει καρφωμενο στο εδαφος..Να πεταξεις ψηλα..Να φτασεις στον ηλιο.....Ατελειωτος ο ουρανος ..σκοτεινος..μακρυα απ αυτην την πολη που σε πνιγει...ατελειωτα τα ονειρα σου ...μια η ελπιδα κ μια η ευχη σου........ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ..να μην τελειωσει τ ονειρο......