"Φαρισαίοι" - Στίχοι / Μουσική / Ερμηνεία: Γιάννης Δόνδωρος

Το πρώτο κοινωνικό - πολιτικό τραγούδι του Γιάννη Δόνδωρου, το οποίο ξεκίνησε να γράφεται το Σεπτέμβριο του 2008 και ολοκληρώθηκε (στίχοι-μουσική) το Νοέμβριο του ίδιου έτους.





Σύμφωνα με τις καταστάσεις που όλοι μας βιώνουμε, τέσσερα χρόνια μετά, ίσως.....ήταν ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ !!!


Το τραγούδι "Φαρισαίοι" σηματοδοτεί την αρχή της συγγραφής των τριών τριλογιών κοινωνικοπολιτικών τραγουδιών.του εμπνευστή τους.


Στίχοι:


Κοιτάω μπροστά, στα χαρακώματα της θλίψης και πιο πέρα
ακούω φωνές, για το εμπόριο ελπίδας κάθε μέρα
σβηστό το φως, από βαρόνους με υπαλλήλους φαρισαίους
είναι σκοπός, να καταστρέψουν τη ζωή σ'όλους τους νέους


Είμαστε εμείς, αυτοί που δίνουν, δύναμη, στους κυβερνώντες
στα τρωκτικά, που θέλουνε να είναι οι μόνοι επιζώντες
σε μια σκηνή, που οι κουΐντες του θεάτρου καταρρέουν
σε μια στιγμή, που οι αξίες πλέον πια δεν μας εμπνέουν


Σαν τα ρομπότ, σ'αυτό το σύστημα που μοιάζει με σαράκι
ρίχνουν ψυχές, τους επιβάλλουν να δουλέψουν με μεράκι
μοντέρνοι σκλάβοι, σ' ένα κουστούμι με μονόχρωμη γραβάτα
τρέχουν τυφλά, σαν τα ποντίκια που τα κλείσανε στη φάκα


Κι όταν οι μάζες, ξεχειλίσουν, από οργή κι από θυμό Ρεφρέν
κι όταν οι φλόγες, ξεπηδήσουν, στο παλιό ανάκτορο
καμένες έδρες και πρωτόκολλα η στάχτη
συνομωσίες δεν περνάνε πιά στην κάλπη
εθνοπατέρων κρεμασμένα τα κεφάλια
πάνω σ'αφίσες για να βλέπουμε τα χάλια.


Κι όταν οι μάζες, ξεχειλίσουν, από οργή κι από θυμό Ρεφρέν
κι όταν οι φλόγες, ξεπηδήσουν, στο παλιό ανάκτορο
καμένες έδρες και πρωτόκολλα η στάχτη
συνομωσίες δεν περνάνε πιά στην κάλπη
εθνοπατέρων κρεμασμένα τα κεφάλια
των νταβατζήδων με ταυτότητα...ρεμάλια