Αν είχα μια ανοιχτή αγκαλιά μια ζήλια δίχως φθόνο αν είχα μια δικιά μου ερημιά να μην ακούει σε νόμο...........

 ΑΓΝΟΣ- ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ

Αν είχα μια ατσαλένια καρδιά
ένα στήθος γεμάτο με οξυγόνο
αν είχα μια παιδική ανεμελιά
στη ζωή μου ούτε έναν πόνο.

Αν είχα μια ανοιχτή αγκαλιά
μια ζήλια δίχως φθόνο
αν είχα μια δικιά μου ερημιά
να μην ακούει σε νόμο.

Αν είχα δύναμη να πω
αληθινά τραγούδια
αν είχα στίχους να τους πιω
και λέξεις σαν των παιδιών τα χνούδια.

Τότε θα ρχόμουνα γυμνός
αγνός, καθάριος, φως μου
και θα ξανάρχιζα απ αρχής
τον τόσο λάθος βίο μου
τότε σαν σπόρος μες στη γη
θα φύτρωνα στο χιόνι
το αγκάθι ανθός θα γίνονταν
για να μη σε πληγώνει.


 ΑΝ......................δν κουβαλουσα οσα εκαναν την ψυχη μου ενα σκοτεινο λαγουμι ...ΑΝ.............δν ειχε ματωσει το βημα μου απ τις κοφτερες πετρες που πανω τους περπατησα κ εφτασα ως εδω .....ΑΝ ..............δν ηταν τοσο λαθος ο βιος μου ως εδω ...................ΑΝ..................
Ολα ομως εγιναν μ εμενα η χωρις εμενα η για μενα...εγιναν ομως κ δν αλλαζουν. Κ εφτασα εδω κ ειδα πως πισω μου αφησα ΕΜΕΝΑ !!!!!!!!!!! Εφτασα εδω κντωρα πια δν εχω χερια γ ν αγγιξω ΕΣΕΝΑ...........Απο ντροπη για τις ουλες κ τα σημαδια μου που δν τολμω ν ελπισω πως μπορει ν τ αγαπησεις...Απο φοβο μν σε τρομαξουν τα σκοταδια μου ......Απο απελπισια που ο δρομος μπροστα μου δειχνει τοσο συντομος .....Κ πισω μου τοσο μακρινος που το τερμα του χανεται στο βαθος τ οριζοντα μου .....
Αν ειχα λοιπον μια ευκαιρια ακομα...θ θελα .....οχι ν μπω σε καποιο καθαρτηριο ψυχης κ σωματος .....θ θελα ν σου αποθεσω στα χερια σου το βιβλιο της ζωης μου κ ν μεινω εκει στν ακρη ν μν μ βλεπεις καν ..κ θ περιμενα ν διαβασεις καλα καθε του αραδα..καθε σημειο στιξης........κ θα περιμενα σιωπηλα....μ μονη ελπιδα πως οταν το κλεισεις θ σηκωσεις τ βλεμμα κ θ με ψαξεις..κ στα ματια σου ν εβλεπα πως δν ηρθες ως εδω γ ν μ κρινεις ουτε γ ν ψηλαφισεις τ λαθη μου ....αλλα πως ηρθες γ ν μ πεις πως ..
......ΟΚ.....ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ.....................................
αυτο μονο.....................