αν έχω θερίσει τις σκιές στα σιωπηλά, μου απομένει η λέξη.

Καταρχήν - Διάφανα Κρίνα 

 Αν έχω χάσει τη ζωή, το χρόνο, όλα
όσα έριξα, σαν δαχτυλίδι στο νερό,
αν έχω χάσει τη φωνή μες στ αγριόχορτα,
μου απομένει η λέξη.

Αν έχω υποφέρει για τη δίψα, την πείνα, κι όλα
όσα ήταν δικά μου και κατάντησα ένα τίποτα,
αν έχω θερίσει τις σκιές στα σιωπηλά,
μου απομένει η λέξη.

Αν άνοιξα τα χείλη για να δω το πρόσωπο
το τρομερό και το καθάριο της πατρίδας μου,
αν άνοιξα τα χείλη μέχρι να τα σκίσω,
μου απομένει η λέξη.

μουσικη: Διάφανα Κρίνα
στιχοι: Blas de Otero

 

 λεξεις ..ολα λεξεις.κ ολες αδειες.δεν ξερω ποιες ειναι οι σωστες ουτε αν υπαρχουν τετοιες. κ αν υπαρχουν μαλλον επειδη εγω δεν τις ξερω ειναι συγκεντρωμενες σ ενα αλλο λεξιλογιο που εγω δεν το διδαχτηκα ποτε η ειχα κανει κοπανα σ εκεινα τ μαθηματα.
κραταω ομως ακομα εκεινες τις λεξεις που θυμαμαι ν μν ειπωθηκαν ποτε. τις κραταω κρυμμενες καλα .ν μην τις καψει αυτος ο σιχαμενος ηλιος που ποτε δεν αγαπησα. αυτος ο σιχαμενος ηλιος που παντα ηθελε ν τρυπωνει στη ζωη μου κ ν μ δειχνει εκεινα που δεν ηθελα ν θυμαμαι. εκεινα που δεν ηθελα ν εχουν γινει .εκεινα ολα που φοβομουν .
αρχη μου ν γραφω χωρις ν διαβαζω μετα οσα εγραψα.
κ οσες φορες τ εκανα τ αποτελεσμα ηταν καταστρεπτικο γ οσα ειχα γραψει . τ σβηνα ολα .
κ αρχιζα απ την αρχη .δεν μ νοιαζει η ροη του λογου ουτε η συνεχεια ουτε η ορθη απεικονιση ουτε...τπτ
δεν ακουω ν μου υπαγορευει κανεις.απλα αφηνομαι.μιλαω μ εμενα.
ξεδιπλωνουν ολα τοσο ευκολα τωρα.ολα μου τα κουβαρια.οπως τοτε.τοτε που δεν εγραφα ...ουτε μιλουσα....δεν χρειαζοταν.......τωρα παλι δεν μιλαω ....παλι δεν χρειαζεται νομιζω .....................κ εκεινες τις λεξεις τις ανειπωτες μαλλον δεν θ τις πει κανεις ποτε ουτε κανεις θ τις ακουσει
μονο λεξεις ..που απομενουν στ αζητητα....και..αρωματα...μυρωδιες....γευσεις.....αναμνησεις..ονειρα.......συναισθηματα.................................χωθειτε παλι εκει που ησασταν κρυμμενα .........γρηγορα...ο ηλιος ειναι πολυ καυτος κ θ γινεται σταχτη.............................