B.D. Foxmoor - Κείνο τον άνεμο ζητώ...

Χρόνε, με πήρες και με πέταξες, μα δεν ημέρεψα λεπτό.
Άνεμο λεύτερο μου έταξες... Κείνο τον άνεμο ζητώ.

Είναι λαίμαργος ο χρόνος κι ασυγχώρετος
για κάποιους λίγος και για κάποιους αφόρητος.
Για κάποιους φίλος καλός και λιγομίλητος
και για άλλους τόσο βιαστικός και αμίληκτος.

Εγώ τον γνώρισα απρόσεχτο δραπέτη
φόρα παρτίδα, μα και λίγο τζαναμπέτη.
Στα σπουδαία τα ονείρατα, μουτζούρα
μα και τα λάθη μου στη πλάτη είχε καμπούρα.

Άλλοτε έμοιαζε μ' αλλόκοτο πείραμα
κι άλλοτε γινόταν στις ορέξεις μας θήραμα.
Άλλοτε έμοιαζε με βλέμμα στο κενό
κι άλλοτε θέα από κορφή σε πανήψηλό βουνό.

Καμιά φορά πικρή γουλιά στα κρασοπότηρα
ίσως κι "Ανάθεμα", μπορεί "Και μη χειρότερα"...
Όμως εμένα μου 'ταξε τη λευτεριά μου
γι' αυτό κι απόψε τον στριμώχνω κοντά μου.

Χρόνε, με πήρες και με πέταξες, μα δεν ημέρεψα λεπτό.
Άνεμο λεύτερο μου έταξες... Κείνο τον άνεμο ζητώ.

Κείνο τον άνεμο ζητώ, εγώ ο παρείσακτος
κι εσύ ο αφέντης ο σκληρός κι αδίστακτος
κάνεις παζάρια και θέλεις το πεσκέσι σου
ζητάς από τη τύχη να κάτσει στη θέση σου.

Με περιπαίζεις και σκαρφίζεσαι ψέματα
με κολακείες, τρίμματα και περισσεύματα.
Με ιστορίες σιωπηλές κι ανομολόγητες
με προσβολές τραβηγμένες και ασυγχώρητες.

Κι εγώ απλά σου ζητάω ό,τι μου 'ταξες μόνο
ούτε σε ικετεύω, ούτε και σε πληρώνω.
Δικαιούμαι μετά τη γυροβολιά μου
να γέρνω όπου θέλω τη σκιά μου.

Να ξεστομίζω όπου γουστάρω τις βλασφήμιες μου
και να σκοτώνω όπως θέλω τις ασχήμιες μου.
Γιατί όπως βλέπεις δεν ημέρεψα λεπτό
κι αφου μου χρωστάς.. Κείνο τον άνεμο ζητώ.

Χρόνε, με πήρες και με πέταξες, μα δεν ημέρεψα λεπτό.
Άνεμο λεύτερο μου έταξες... Κείνο τον άνεμο ζητώ.

Και ξεκινας το ταξιδι κ θαρρεις πως εχεις ολο το χρονο μπροστα κ προλαβαινεις ....Πως ολα μπορεις ν τ κανεις δικα σου γτ ο χρονος σου ειναι μπροστα...................Ξεκινας κ πλαθεις ονειρα...κ ταξιδευεις με το νου ..κ ψαχνεις.............Νομιζεις πως εισαι ελευθερος κ ετσι θ σαι παντα ν ονειρευεσαι..να ελπιζεις..να δινεις κ να δινεσαι ....................Στο ταξιδι σου ο χρονος σου αλλαζει οψεις συνεχεια..Ενας αμειλικτος χαμελαιων ........Πανω που γνωριζεις τη μια του οψη εκεινος αλλαζει κ σε βρισκει μποσικο..χαλαρο κ πεφτεις στις τρικλοποδιες του ............

Πεφτεις κ σηκωνεσαι κ παλι απ τη αρχη ....Αληθειες κ ψεματα σε κερναει κ εσυ απλα ακολουθεις τ σημαδια ........Μα η ψυχη αμερευτο θεριο δεν μασαει ....Ζηταει ελευθερα ν ανασαινει ..κ ας ειναι οι πληγες πολλες..Ας κακοφορμιζουν τα τραυματα................

Αναγνωριζεις πια τα παιχνιδια του ...Αλλοτε σου δειχνει συμπονια κ σε κανει να βλεπεις τις ελπιδες σου ν ζωντανευουν απ τις σταχτες κ αλλοτε στενευει γινεται μια σταλια κ σωνεται κ σου παιρνει οτι αγαπησες.............Λιγος γ αλλους κ γ αλλους πολυς ........................Βιαστικος κ τελειωνει γρηγορα χωρις ν προλαβεις ν αρθρωσεις λεξη ......σκληρος.......ασπλαχνος....κ ομως εσυ συνεχιζεις ...........Εναν ΑΝΕΜΟ ΛΕΥΤΕΡΟ που σου χρωσταει ο χρονος σου εστω κ μια στιγμη πριν το τελος,,,μια ανασα ελευθερη ..........Δεν ζητιανευεις...ζητας μονο ν σαι ενα δευτερολεπτο υστατης ανασας αυτο που δεν σ αφησαν ποτε.........................................Τι ν τον κανεις τον χρονο οταν σου κατατρωει την ψυχη ??Τι ν τον κανεις αν δεν μπορεις ν τον ξοδεψεις ΜΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ??????? Δεν ειναι ζητιανια ειναι ΔΙΚΑΙΑ ΜΟΙΡΑΣΙΑ ...............ειναι η ΛΕΥΤΕΡΙΑ που κανεναν δεν βολευει ...κ ειναι η ψυχη που φυλακισμενη ξεψυχα ματωνει σκαει........................ειναι η ΛΕΥΤΕΡΙΑ που ζητας...τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ .......................Κ Η ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΜΕΡΕΥΕΙ..........................ΠΟΤΕ