Ελεονώρα Ζουγανέλη - Εσύ μου θύμισες πως είναι

Εσύ μου θύμισες πώς είναι
να θες με όλη την καρδιά σου
να βρίσκεις πάλι τα όνειρα σου
μέσα στο φιλί.

Εσύ μου θύμησες πώς είναι
να μη σου κρύβει το μυαλό σου
πως όλα είναι για καλό σου
να φτάνεις στην πηγή.

Ναι…
Και να πίνεις νερό,
να ρωτάς τον καιρό
και να μπαίνεις με φόρα στα τρένα.
Στο ταξίδι η ζωή
να σε παίρνει μαζί,
τα δικά σου να βρίσκεις στα ξένα.
Δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα...

Εσύ μου θύμισες πώς είναι
να αρπάζεις τη ζωή απ’ το χέρι
βαθιά να βάζεις το μαχαίρι
μέσα στην πληγή.

Μου θύμισες ξανά πώς είναι
να διώχνεις τη ντροπή απ’ το πάθος
να βρίσκεις το σωστό στο λάθος
μες στη διαδρομή.

Ναι..
Και να πίνεις νερό,
να ρωτάς τον καιρό
και να μπαίνεις με φόρα στα τρένα
Στο ταξίδι η ζωή
να σε παίρνει μαζί,
να ‘χεις φλόγα μονάχα για ένα.
Δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα...

Εσύ μου θύμισες πώς είναι
ν’ ανοίγεται μπροστά στο χάρτη
για δυο ανθρώπους μονοπάτι,
αντί για την φθορά, η αγάπη.

Ερχεται μια στιγμη που λες ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΟΛΑ............ΕΛΗΞΑΝ ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ.................ΟΧΙ ΠΙΑ ........ΤΕΛΟΣ..........
Κ ομως ....ανακαλυπτεις πως δεν ειναι ετσι ...Καθολου ετσι δεν ειναι .........Ξυπνας κ το ονειρο ειναι εδω ακομα......Ξαφνικα ολα εχουν ζωη..Ολα εχουν χρωμα...........Κοιτας τον ηλιο καταματα κ δεν κλεινεις τα ματια....Τον κοιτας κ λες ΜΠΡΟΣΤΑ Σ ΕΚΕΙΝΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΛΑΜΨΗ ΣΤΑΛΙΑ!!!!!!!!!!!!!!
Ξαφνικα ολα ειναι αλλιωτικα.................Λεξεις...εννοιες...συναισθηματα ..ολα οσα νομιζες ληγμενα για σενα ειναι ΕΔΩ!!!!!!!!!!!!!
Κ απλωνεις το χερι αδιαφορωντας αν καεις...αν δεν αγγιξεις τιποτα...αν τιποτα δεν γινει δικο σου ....φτανει που τα αισθανεσαι ...φτανει που ειναι εδω .....................
Ονειρευεσαι κ δεν φοβασαι .......ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΟΝΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ξεχασμενες στιγμες που δεν θυμασαι ν εζησες αλλη φορα τωρα ειναι εδω.....
Διαδρομες καινουργιες ανοιγονται .κ δεν φοβασαι πια........................Τωρα επιτελους ΝΟΙΩΘΕΙΣ !!!!!!!!!!
Ενα ταξιδι ...ενα ονειρο............ενα ποιημα....μια θαλασσα αισθησεις αποκοιμισμενες..............
Δεν νοιαζεσαι αν πονεσεις...αν δεν φτασεις ποτε εκει................θες μονο να δωσεις......οτι εχεις μεσα σου ................Να δωσεις...Να γινεις ομπρελα να μην τον αγγιξει η βροχη ....Να γινεις φωτια να μην κρυωνει...Να γινεις ηλιος..............Να γινεις ασπιδα να προλαβεις καθε κακο .........................................
Απλα κ μονο να υπαρχεις σε μια ακρη κ να δινεις.....................Χωρις να ζητας τιποτα παραπανω απο ενα γελιο .................Το ακριβοτερο δωρο ...ΕΝΑ ΓΕΛΙΟ ..........................................ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ......................