Γ. ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ & ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ - ΜΕΣΑ ΜΟΥ Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΦΥΣΑ

Μέσα μου ο αέρας που φυσά
Δε λέει να ημερέψει
Μου ξεσηκώνει την καρδιά
Και μου σκορπάει τη σκέψη

Σαν σπίθα από πυρκαγιά
Στα ύψη μ' ανεβάζει
Κι έξω απ΄ του κόσμου τ' όνειρο
Με μια σπρωξιά με βγάζει

Με στροβιλίζει σαν φτερό
Στο πουθενά σε μια άκρη
Κι ύστερα μες στα μάτια σου
Με ακουμπάει σαν δάκρυ

Με πάει ψηλά στον ουρανό
Μου λέει τώρα γκρεμίσου
Και γω σαν άστρο ρίχνομαι
Κι ακούω την ευχή σου

Μέσα μου ο αέρας που φυσά
Στιγμή δε λιγοστεύει
Μάλλον τρελά θα μ' αγαπά
Γι' αυτό έτσι με παιδεύει

Κι όταν του λέω πια δεν μπορώ
κόπασε να ησυχάσω
Μου λέει όσο ζεις κι εγώ θα ζω
Κι άντε να σε χορτάσω.

Σαν αερας ο μεσα κοσμος σαρωνει οσα εξω απο εμενα γινονται , παρα η με τη θεληση μου ...

Σαν αερας με παει ψηλα κ υστερα μια μου δινει κ με γκρεμιζει σε γκρεμνα αποτομα κ αγρια...

Σαν αερας επαναστατης που δεν γνωριζει ΜΗ κ ΠΡΕΠΕΙ μου θυμιζει καθε στιγμη τα χαμενα μου κ τα κερδισμενα μου ..μετραει οσα ΔΕΝ ειπα..κ οσα εθαψα....

Ειναι σαν ονειρο κ εφιαλτης η ζωη μαζι του κ χωρια του ζωη δεν υπαρχει !!! Οσο κ αν παλευω να σταθω κοντρα του ο μεσα μου αερας στιγμη δεν σταματα να με σπρωχνει να θυμαμαι ....Δεν σταματα να με πηγαινει εκει που μονο στα ονειρα μου τολμαω να ταξιδευω κ να μου δειχνει πως εκει ειναι η θεση μου κ οχι εδω,,,,,,,

Σαν αερας δυνατος ειναι του καθενος μας η φυση ,,Ειναι οσα θελουμε αληθινα κ οσα δεν τολμαμε ....Οσα φοβομαστε ν αγγιξουμε κ οσα κουβαλαμε .............

Σαν αερας μεσα μας φυσαει κ αναβει τη φωτια που φοβομαστε ν κρατησουμε ζωντανη ....

Ο αληθινος μας εαυτος που οι αλλοι δεν θελουν να δουν κ εμεις φοβομαστε να αποδεχτουμε....

Σαδιστικα ο αερας με παει εκει που μπορω να βλεπω οσα διψαω να γευτω μα δεν αγγιζω................κ υστερα με σπρωχνει μακρυα κ στροβιλιζομαι στη δινη του κ χανομαι στις ανασφαλειες μου ...............Σαν αερας ειμαι ΕΓΩ για ΜΕΝΑ.................................