και όσες περνάν έχουν χαθεί, ποτέ καμιά τους δε θα ξαναρθεί.....

ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ- ΜΙΚΡΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ

Είναι ο ήλιος που περνάει,
είν' η σιωπή που κυβερνάει,
είν' αυτή,μια στιγμή.
Είν' η ανάσα σου που ακούω,
μέσ' απ' το θόρυβο της πόλης,
είναι το χέρι που κρατάω,
σαν κοιμηθώ και σαν ξυπνάω,
είν' αυτή,μια στιγμή.

Κι αν είναι γρήγορες σαν σφαίρες,
είναι μικρές, χαμένες μέρες,
και όσες περνάν έχουν χαθεί,
ποτέ καμιά τους δε θα ξαναρθεί.

Είναι το ξάφνιασμα της μέρας,
η μυρωδιά που φέρνει ο αέρας,
είν' αυτή,μια στιγμή.
Είναι ένας ήχος στο σκοτάδι,
η μοναξιά μετά απ' το χάδι,
μια στάλα ιδρώτα στο λαιμό σου,
και μια γραμμή στο μέτωπό σου,
είν' αυτή,μια στιγμή.

Ειναι καθε στιγμη που περναει κ χανεται! Ειναι καθε μια μικρη στιγμη ..... που γεμιζει το βιβλιο της ζωης ..Ομορφες κ ασχημες.....στιγμες που φερνουν γελιο η δακρυ...ενα χαδι ..ενα αγγιγμα...μια εικονα.......Στιγμες που φευγουν κ χανονται....Ολες αφηνουν το σημαδακι τους !!! Κλωστουλες που υφαινουν τη ζωη μας....Οπως ερχεται κ φευγει ενα δακρυ που κυλαει ...Δεν γυριζουν πισω...Δεν μοιαζουν...Δεν αλλαζουν.....ΠΟΤΕ....Ζησε καθε στιγμη σαν να ναι η τελευταια ..καμια δεν ειναι ασημαντη!! 
Σαν ενα λουλουδι που το αρωμα του σε μαθαει κ μετα μαρενεται ..χανεται...δεν ξανανθιζει ΠΟΤΕ.............
Μην τις χανεις....
Μην αδιαφορεις γι αυτες οσο μικρες κ αν μοιαζουν....
Αφησε τες να γεμισουν τη ζωη σου..................
Τι θα ηταν η ζωη χωρις αυτες...............

σκεψου.............