Να 'μαστε πάλι εδώ Αντρέα Μανώλης Ρασούλης Ανδρέας Μικρούτσικος
Να μαστε πάλι εδώ Αντρέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
σημείο χ και μεις παρέα και ας φύγαν χίλιοι δυο καιροί
Μένω κατάπληκτος Μανώλη, δεν ξέρω αλήθεια τι να πω
Πώς γίνεται ο καθένας όλοι κι όλοι πώς γίνονται εγώ
Σαν μια Ιθάκη είναι το τώρα, που όλο γυρίζω να τη βρω
και με των Δαναών τα δώρα, γελώ τον δόλιο μου εαυτό
Αμάν βαριά φιλοσοφία, ας πούμε κάτι πιο απλό
καλές οι Η.Π.Α. κι η Ρωσία, μα έχω το δράμα μου κι εγω
Μια από τις σχέσεις που δε ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό
κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι' αυτό βαθιά και σε μισώ
Κι εγω δεν είμαι με τη Μαίρη κι όμως μαζί της έχω γιο
με σεργιανά σ' άγνωστα μέρη χάνομαι, βρίσκομαι και ζω
Ελπίδες μέσα στη φορμόλη και πολλαπλάσιοι οι καιροί
άλλαξε τόσο αυτή η πόλη, μα 'μεινε ίδιο κατιτί
Το πρώτο πρώτο μας τραγούδι, αυτό θαρρώ πως θες να πεις
Κάλλιο στο χώμα το λουλούδι παρά σε βάζο περιωπής
Περνούν γερνούν τα γεγονότα, μα είναι καλό που 'μαστε εδώ
Φαντάσου φτάνει και μια νότα κι αλλάζεις όλο το σκοπό
Νομίζω έτσι κι η ζωή μας σαν όπως λεν τα πάντα ρει
Στη θάλασσα η εκβολή μας κι όμως γυρνάμε στην πηγή
Ναι το ποτάμι δε στερεύει καθάριο τρέχει το νερό
ενώνει δεν μεταναστεύει πηγή και γη με ωκεανό
Κάλλιο που όσο και να κλαίει ο κάθε που θα νοσταλγεί
η ζήση δε γυρνάει replay κι οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
Μια ζωη-ενας κυκλος ..χωρις αρχη κ τελος .....ολα αλλαζουν κ ολα μοιαζουν τοσο πολυ .... Πολιτικα παιχνιδια...γεγονοτα - πρωτοσελιδα σε φυλλα εφημεριδων.....κ εμεις σαν μικρα λιθαρακια που μας παρασυρει ενα ρευμα αλλοτε ορμητικο κ αλλοτε γαληνιο ....Μια Ιθακη οσα ονειρευομαστε κ εμεις να θαλασσοδερνομαστε για να φτασουμε.......Ολα αυτα τα περιτεχνα στολισμενα ονειρα που γεμιζουν τις ζωες μας ..ανουσια κ ασκοπα .......κ εκεινα της ζωης τα ομορφα ειναι τοσο απλα που δεν τα βλεπουμε κ τρεχουμε να πιασουμε τ απιαστα ........κ χανουμε την ουσια τελικα......
Ταριχευοντας τις ελπιδες μας κ οσα αφησαμε να χαθουν νομιζοντας πως θα μας δωθει κ αλλη μια ευκαιρια .............
Χανουμε την αξια μιας αγκαλιας ...μιας βραδιας με μουσικη κ φιλους γυρω απο μια φωτια κ ενα μπουκαλι κρασι ...ενος "Σ ΑΓΑΠΩ "............Ενα χαμογελο κ ενα δακρυ .........Ενα αστερι που πεφτωντας ελπιζε να το δει καποιος κ να του δωσει να κουβαλησει πανω του μια ευχη ..να την ταξιδεψει αλλου...μακρυα...να την κανει τραγουδι ..να την κανει ονειρο ...να της δωσει ζωη...να την παει στα βαθη των ωκεανων ...να τη βουτηξει στα βαθεια νερα .............ν την αφησει ν αστραψει μεσα σ εκεινες τις παραξενες λαμψεις που φαινονται στις θαλασσες οταν τις χαιδευει τ φεγγαρι....................................
Μονης διαδρομης πορεια ειναι η ζωη .....με μικρες χαρες κ μεγαλες πικρες ισως........αλλα ειναι ΜΙΑ............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου