Περπατάς στα σύννεφα μαζί με τους αγγέλους και σου χαρίζω της αγάπης τα φτερά..........

ΟΤΑΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΘΑ ΠΑΨΕΙ Ν ΑΝΑΤΕΛΕΙ-ΣΤΑΘΗΣ ΑΡΤΙΝΟΣ

Ακούω τη βροχή για σένα μου μιλάει
πως χάνεσαι τις νύχτες κάπου στο πουθενά
Κι εκεί που δε μιλάμε για αγάπες ματωμένες
και το φεγγάρι χάνεται μέσα στη συννεφιά

Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου
με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω
Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει
ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ' αγαπώ

Περπατάς στα σύννεφα μαζί με τους αγγέλους
και σου χαρίζω της αγάπης τα φτερά.
Τα αστέρια τώρα σβήσανε, θα φέξει όπου να ναι
ξημερώνει τ' όνειρό μου και φεύγεις μακριά

Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου
με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω
Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει
ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ' αγαπώ

Θέλω να κάνω τον πόνο σου τραγούδι
να τ' ακούς όταν κλαις καμιά φορά
για να διώχνει η μουσική τα δάκρυά σου
και με τα λόγια μου να φεύγει η μοναξιά

Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου
με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω
Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει
ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ'αγαπώ.


Δεν ειναι που βρεχει...παλι ....Δεν ειναι που περνανε οι μερες κ ......κ δεν ερχεσαι....Ειναι που αδυνατω να παραδεχτω το οριστικο του ταξιδιου σου .....Κανεις μας δεν μπορει....Καθε μερα μετραω ποσο μεγαλο ειναι το κενο της απουσιας σου ..Ποσο δυνατη ειναι η παρουσια σου ΠΑΝΤΟΥ ...........
Ποσα θα πρεπε να εισαι εδω για να τα ζησεις ....Ποσα σε περιμενουν κ ας μην ερθεις ΠΟΤΕ....Ποσο λαθος ηταν το ταξιδι σου αυτο ψυχη μου .......
Παντα..μια θεση κενη ...Παντα ..μια παρουσια αορατη μα τοσο ζωντανη ......
Κ καθε νυχτα μεσα στο σκοταδι χιλιες εικονες ...καθημερινες....το γελιο σου ......το καθαρο σου βλεμμα.........Στιγμες ...χιλιες δυο στιγμουλες ......που τιποτα δεν προμηνυε αυτο που θα ζουσαμε......................Τιποτα γαμωτο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Γιατι ...με τοση αγαπη γυρω σου δεν καταφεραμε να σε κρατησουμε κοντα μας ???????????ΓΙΑΤΙ????????????