Δεν κόβεται στα δύο η ζωή.... Είναι ήλιος και βροχή μαζί.

ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
Σβήνει το φως
από τα μάτια μου
κι όλα όσα έζησα
μπρος μου περνάνε
।Στέκομαι εδώ
στον τελευταίο σταθμό
με όλα όσα αγάπησα
και πήγαν χαμένα
।Δεν μετανιώνω πια
όλα ή τίποτα
δάσος και ερημιά
αυτή ήταν η ψυχή μου,πάει πια
।Σαν νοσταλγώ
πουλιά με παν μακριά
πόνο δεν νιώθω πια
μόνο θυμάμαι।
Πάντα έλεγες
πως η ζωή είν στιγμές
κύμα που σκάει σ ακτές
κερί που λιώνει
।Δεν μετανιώνω πια
όλα ή τίποτα
δάσος και ερημιά
αυτή ήταν η ψυχή μου,
πάει πια।
Δεν κόβεται στα δύο η ζωή
είναι ήλιος και μαζί βροχή
κι ούτε για μια αιωνιότητα
δεν θ άλλαζα μια μέρα απ αυτή,
δεν κόβεται στα δύο η ζωή
είναι κόλαση, παράδεισος μαζί
κι αυτά που έζησα είτε άσχημα
είτε όμορφα ήσαν εγώ κι εσύ।

Δεν κόβεται στα δύο η ζωή
Είναι ήλιος και βροχή μαζί।

Δεν θελω να σχολιασω।Δεν νομιζω πως μπορω। ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ...
Καθε τι που τελειωνει ενας τελευταιος σταθμος ειναι...Καθε τι που χανεται....Ειναι ο,τι μενει.....Η παγερη εικονα του τελευταιου σταθμου॥Η παγερη ερημια του...Η μοναξια που τον ντυνει με τα μουντα χρωματα της..........Ολα στιγμες ειναι ....Σταθμοι κ διαδρομες..............
Το μονο που θελω να πω ειναι ...πως ολα॥ασχημα κ ομορφα ॥ειναι εκεινα που συνθετουν τις ζωες μας........Δεν μπορουμε παρα να ζουμε μαζι τους........Ποτε στην κολαση κ ποτε στον παραδεισο τους...........Να ζουμε την καθε μια στιγμη ॥ακομα κ αυτην που μας φαινεται μικρη κ ασημαντη ....ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ॥Καμια στιγμη δεν ειναι ασημαντη!!! Κ πρεπει να τις ζουμε σαν να ναι η καθεμια τους η τελευταια....................
Ολες ειναι μοναδικα ξεχωριστες κ οταν περνανε δεν γυριζουν πισω..........Κ αυτο δυστυχως το διαπιστωνουμε με τροπο ॥πολυ σκληρο ॥τις περισσοτερες φορες.....................................πως...
"ΔΕΝ ΚΟΒΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ Η ΖΩΗ
ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΒΡΟΧΗ ΜΑΖΙ
ΚΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
ΔΕΝ Θ ΑΛΛΑΖΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠ ΑΥΤΗ
ΔΕΝ ΚΟΒΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ Η ΖΩΗ
ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ,ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΜΑΖΙ
ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΕΙΤΕ ΑΣΧΗΜΑ
ΕΙΤΕ ΟΜΟΡΦΑ ...ΗΣΑΝ ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ... ".....................................