Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα μεγάλα........

ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ - Άλλη μια Νύχτα Σύγχυσης και Γέλιου

Γιώργο, η νύχτα είναι ατέλειωτη απόψε
Φοβάμαι το μυαλό μου δε θ αντέξει
Νιώθω πως πρέπει να αρχίσουν νέοι αγώνες,
για να περάσουν τα αισθήματά μου τέτοιες πόρτες

Γιώργο, η αλήθεια των πολλών πώς με τρομάζει,
σαν φίδι εφιάλτη τη χαρά μου αγκαλιάζει
Σε μια ανδρόγυνη κατάσταση αιωρούμαι
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να σταθώ σωστός πατέρας

Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα μεγάλα,
πρέπει να υψώσουμε δεόντως του ονείρου μας τη σκάλα,
γιατί η ζωή που ζούμε δε χορταίνει με οξυγόνο,
δεν υποκλίνεται στο τίποτα, στο πρέπει και στο μόνο
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα γελοία,
πρέπει να ενώσουμε κρεβάτια, μαξιλάρια και κρανία,
γιατί το χέρι μου απόψε ως τα νύχια μου πονάει
και νιώθω την καρδιά μου ν αγωνίζεται να πάψει να χτυπάει

Γιώργο, νυστάζω, αλλά με αγίους δεν κοιμάμαι
Αρνούμαι ν αφεθώ και να ενδώσω
Γιατί μπορεί να μην έχω το χρίσμα της Γαλάνη,
αλλά στο τέλος της πορείας σ εμένα θα φορέσουν το στεφάνι

Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα μεγάλα,
πρέπει να σπάσουμε τον πάγο με τις πρόζες του Κωστάλα,
γιατί η ζωή που ζούμε δε βολεύεται σε θρόνο,
στην αμαρτία υποκλίνεται, ερωτεύεται τον πόνο
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα γελοία,
πρέπει να ενώσουμε κρεβάτια, μαξιλάρια και θρανία,
γιατί η νύχτα αυτή με αρνήσεις άλλης τάξεως μ έχει ζώσει
και τρέμω μήπως το γατάκι που ταΐζω κάποια μέρα με προδώσει

Νυχτες που το μυαλλο περιπλανιεται στο πριν το τωρα το αυριο κ ολα μαζι ενα κουβαρακι τα κανει.Αναγνωριζοντας σε καποια παλια συρταρια παιδικα ονειρα κ φοβους ανακατα...μεσα σε κακογραμμενες σχολικων τετραδιων σελιδες μουτζουρωμενες.....Κοινο στοιχειο του παρελθοντος του παροντος κ του μελλοντος μου μια αρνηση!!! Αρνουμαι να βολευτω στα πρεπει των πολλων ..στα σωστα των πολλων στα αδεια βλεμματα τους....Παντα με τρομαζε οτι ηταν κοινο για πολλους..Παντα ταιριαζε το ειδωλο της ψυχης μου μ εκεινα των λιγων...Παντα το φως μου καποιο συννεφο το σκεπαζε..Παντα ηθελα ν μαι σωστη για εμενα..κατα τα δικα μου προτυπα ορθοτητας..Κ τι παραξενο !!!!!!!!!!!!Παντα καθετι δικο μου ..ιδεα..συναισθημα.....αγωνας..ονειρο....ΟΛΑ...ΤΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΜΟΙΑΖΑΝ Μ ΕΚΕΙΝΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ.......!!!!!!!!!!
ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΟΞΥΓΟΝΟ!!
Ξεροντας πως στο τελος μαλλον εγω θα μαι ο φταιχτης των λαθων....παντα παταγα στα χναρια της δικιας μου ΑΛΗΘΕΙΑΣ!!!!Κ ας ειχα τη γευση της προδοσιας κ του πονου στα χειλη μετα....Της απωλειας κ της αρνησης....Λες κ εχω βαλει καποιο κρυφο στοιχημα μ εμενα για το χρονο λειτουργιας της καρδιας μου .......Νυχτα νυχτα μετραω τη ζωη αυτη που ζω επιμενοντας πεισματικα να κοντραρω σε καθε ειδους ορθη πορεια.....μισωντας καθε ειδους θρονο ........
ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΘΡΟΝΟ,
ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΥΠΟΚΛΕΙΝΕΤΑΙ, ΕΡΩΤΕΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ...............