ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ (και καλό γέλιο!)
"Ο πόνος μου είναι βαθύς, κόμπος στο λαιμό μου. Οι προσευχές μου ασταμάτητες, για τα αδικοχαμένα παιδιά μας. Τα παιδιά μας, που αντί να ακούν σωστή μουσική, ακούν τα διαόλια του ροκ και του χέβι μέταλ.
Είναι μεγάλο το δράμα αδελφοί μου. Αι ψυχαί των παιδιών μας δηλητηριάζονται ασυστόλως από όλα τα δυνατά μέσα, αλλά κυρίως από τα αδύνατα. Ίσως το κυριότερο μέσον χειραφέτησης των αγνών παρθένων τέκνων μας είναι η μουσική. Η μουσική, που από αρχαιοτάτων χρόνων, ήτο μια ευλογίαν εις την ψυχήν, μια προσευχήν εις τον δημιουργόν, ένα μέσο εξημέρωσης της εσωτερικής μας βαρβαρότητος, καταπράυνσης των παθών μας, ένας οδηγός στη γαλήνη.
Ο διάολος, αδελφοί μου, έχει πολλά ποδάρια. Ένα από αυτά τα ποδάρια είναι η μουσική. Ο διάολος, γνωρίζοντας ότι οι καλύτεροι πελάτες είναι οι νέοι, άσπιλοι άνθρωποι εμπήκεν εις την μουσικήν. Είναι γνωστό αυτό άλλωστε, εδώ και πολλά χρόνια. Από τους πρώτους δημιουργούς σατανικών ασμάτων ήτο ο Τζέρυ ο Λη ο Λιούς, που κατάφερε να μολύνει τα νέα μυαλά και να τα οδηγήσει εις την ακολασίαν. Έπειτα, πολλοί είδον την δόξαν που χάρισε ο διάολος σε αυτό το κακόμοιρο πνεύμα, και εζήλεψον. Θέλησαν να βάλουν και αυτοί σατανικούς στίχους εις την μουσική των, για να κερδίσουν δόξαν και γυναίκας. Πολλάς γυναίκας (και αι γυναίκας, άντρας). Διότι ο διάολος, αδελφοί, είναι πνεύμα πονηρόν και ύπουλον. Σου τάζει ότι ονειρεύεται ο κάθε πεινασμένος χριστιανός (και μη), αλλά σαν αντάλλαγμα θέλει ένα πράγμα μόνον. Την ψυχήν σου. Είναι μεγάλο το δράμα αδελφοί μου.
Πολλές νέες ψυχές έπεσαν στο δίκτυ του Σατανά, μέσω της κολασμένης μουσικής. Πολλές νέες ψυχές χάθηκαν, ακούραστα, με αυτό τον άδοξο τρόπο. Ενώ χιλιάδες πιστών προσευχόσαντο αδιαλείπτως, αγρυπνώντας, ο διάολος της πήρε τις ψυχές μαζί του. Στα τάρταρα. Ο άχραντος Θεός μας έγραψε αυτές τις ψυχές εις τα παπάρια του. Γιατί αδελφοί μου; Αντιγράφω:
«Ο διάβολος δεν έχει καμία εξουσία πάνω στον άνθρωπο χωρίς την άδεια τού Θεού και τη δική μας Θέληση. Ο Θεός τού επιτρέπει να μας πειράζει, διότι σέβεται τη δική μας ελευθερία, και Θέλει μόνοι μας να διαλέξουμε ή το δρόμο της ζωής και της τηρήσεως των εντολών τού Θεού ή το δρόμο της βίας και της καταστροφής και της απομάκρυνσης από το Θεό.»
Κλαίω αδερφοί. Και προσεύχομαι για τις ψυχές αυτές, να μετανοήσει ο Θεός και να τις πάρει πίσω στην επουράνια Βασιλεία του. Γιατί δεν μας την παίρνεις την ελευθερία μας, θεέ, αφού βλέπεις ότι είμεθα μαλάκες; Γιατί μας παιδεύεις;
Πολλά είναι τα παραδείγματα των παγίδων που έχει στήσει ο διάολος δεξιά και αριστερά. Αμέτρητα. Πριν 40 χρόνια, όταν ακόμα το διαβολικόν δίκτυον δεν ήτο μεγάλο, οι προσκυνούντες τον Σατανά ήτο λίγοι. Η ψυχή που προανέφερα, προσκαλούσε τας κορασίδας σε σοδομικές ακολασίες με το πρόσταγμα: «Σεικ Ιτ, Μπέιμπι, Σέικ Ιτ Ολ Νάιτ Λονγκ» (μτφ. Εκούνα το, μωρό μου, εκούνα το όλη την νύχταν). Πολλοί ακολούθησον:
Ο Έλβις ο Πρίσλευ, που υπηρέτησε τόσο καλά τον Τρισκατάρταρο, που του χάρισε τον τίτλο: Ο Πρίγκηψ του Ροκ εντ Ρολ!
Οι μπητλς. Αυτά τα σκαθάρια, όπου σε κάθε τραγούδι έσταζαν δηλητήριο στας αθώας ψυχάς των παιδιών μας. Οι μπητλς, των οποίων ο πιο διαδεδομένος δίσκος, ο πιπεράτος, έχει την φωτογραφία του μεγαλύτερου μάγου στην Ιστορία του Ηλιακού Συστήματος! Άκουσον αδελφοί! Εννοείται ασφαλώς πως όταν αι ροκάδες βάζουν λόγια (ή εικόνα) μάγου εις την μουσική των, αυτός είναι μαύρος μάγος. Διότι εις την κοινωνία που ζούμε, την σωστή αγνή χριστιανική κοινωνία, το μαύρο είναι κακό, και το λευκό καλό. Έχετε ακούσει ποτέ στίχους που να περιέχουν λευκή μαγεία εξάλλου; Όχι, και ούτε πρόκειται. Η μαλαχία που μας δέρνει, φοράει μαύρα εδώ και πολλούς αιώνας.
Συνεχίζοντας, προχωράμε σε χειρότερα πράγματα. Τα ποδάρια του διαόλου απλώνονται, αδελφοί, και κυρίως το μουσικό ποδάρι. Απλώνεται και μπαίνει στην ψυχή του δύστυχου ερμαφρόδιτου Μικ Τζάγκερ, μισητού αντιπάλου των καρεκλάδων σκαθαριών, του οποίου αρέσει τόσο πολύ η διαολική ποδαρίλαν, ώστε συνθέτει άσμαν με τίτλο: «Σύμπαθι φορ δε Ντέβιλ» (μτφ. Συμπάθεια προς τον Τριςκατάρταρον). Ο διάολος από τότε του έχει ανταποδώσει πολλά πλούτη, δόξα, γυναίκας, άντρας, και ουσίας. Να Φαν Και Οι Κότες.
Αι προσπάθειαι κάποιων ανταγωνιστών, ευδοκίμησαν μέσω του τραγουδιού «Στέργουέι του Χέβεν», το οποίο αποτελεί έναν ύμνο εις τον Διάολον. Από τότε όμως και έπειτα η μπάντα έγραφε κάτι αδερφίστικα σοφτ ροκ (άκου σοφτ ροκ) ασματάκια τύπου «Ολ Οφ Μάι Λοβ» και ο διάολος ετσαντίστηκε, πήρε σαν πρώτο λάφυρο τον ντράμερ, και εκείνοι το διέλυσον, αφού χεστήκαν πάνω τους.
Οι Ήγκλς, αποτελούν ένα άλλο παράδειγμα προσκυνούντων τον Σαταυνάν®. Αποτελούν μια μπάντα που δεν την γνώριζε κανείς, ούτε η μητέρα των, αλλά έγιναν διασήμως γνωστοί με το «Χοτέλ Καλιφόρνια», το οποίο αποτελεί και αυτό διθύραμβο εις τον Τράγον Τον Εκλεκτόν. Ποια ψυχή εγνώριζο αυτή τη μπάντα, αδελφοί; Ουδεμία, μέχρι να προσκυνήσουν οι άθλιοι τον Τρικερατώψ.
Τελειώνοντας τις 166 μετάνοιες που μου είχαν μείνει για το βράδυ, θα συνεχίσω μπαίνοντας στα σκληρά. Αφού το ύπουλο ποδάρι βγαίνει από το στόμα του Μικ και μπαίνει στο στόμα του Μπόναμ και τον σκοτώνει, συνεχίζει την πορεία του (στο Ηνωμένο Βασίλειο πάλι) και μπαίνει εις τέσσαρες ψυχές. Διότι είναι ποδάρι πολυσυπόστατο, ανάλογως των περιστάσεων. Ταπεινοί οι δούλοι αυτού, Μαύρα Σάββατα το όνομα τους. Αυτοί το παραχέσαν το ζήτημα. Νυχτερίδες για πρωινό, ανάποδοι σταυροί, ουρλιαχτά, πεντάλφες, εξάλφες, οκτάλφες, θυσίες πουλερικών, ναρκωτικά, χριστιανικοί διωγμοί, βιασμοί παρθένων, και ότι ζητάει η ψυχή σου χριστιανέ. Το δηλητήριο που ονομάζεται ροκ μουσική είναι γεγονός, αδιάσειστο, και ήρθε για να μείνει.
Ο Μέγας Άρχων Τρικερατώψ
Ο Τριςυπόθετος όμως δεν ικανοποιήθηκε με αυτό. Θέλησε περισσότερο, λογικό, ο διάολος είναι. Έφτιαξε λοιπόν τη μουσική που ονομάζετο «Χέβι μέταλ» (σκληρό μέταλλο). Λέγεται, πως για να γίνει κάποιος μέλος της χέβι μέταλ σκηνής, πρέπει να αποπλανήσει μια παρθένο και να φάει έναν κόκορα ζωντανό (ταυτόχρονα, μη γελιέστε), ώστε να δώσει αντικαταβολή την ψυχή του εις τον διάολον και να εισαχθεί στο κίνημα. Το χέβι μέταλ, αδελφοί μου, μετά τριαντακονταετίας από τη γέννηση του, είναι η μουσική του διαβόλου. Αδιάσειστη απόδειξη αυτού, είναι τα πολλά παρακλάδια που έχει, ως τα ποδάρια του Τριςκατάρταρου. Νταρκ, Μπλου, Γκόθικ, Νιου, Ολντ, Τρας, Ντεθ, και πολλά άλλα, που δεν δύναμαι να γνωρίζω. Όλα, μα όλα αυτά αποτελούν ποδάρια του διαόλου, αφού μιλούν άσχημα για τον Δημιουργό, και υμνούν τον Χαλαστή. Ένα τρανό παράδειγμα αυτού του γεγονότος, αποτελεί η μπάντα με το όνομα «Σλέιερ», της οποίας το μεγαλύτερο Χιτ, που ο διάολος είχε δώσει εκείνω τω καιρώ και είχε μείνει στα τσαρτς 69 εβδομάδες, το «Σάουθ Οφ Χέβεν» (μτφ. Νότια του Παραδείσου). Μνήσθητι μου Κύριε, τι να εννοεί άραγε; Παραθέτω απόσπασμα μιας έρευνας αδελφού:
«Να αναφέρουμε ελάχιστα ονόματα γνωστών συγκροτημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, τα οποία κατευθύνουν έμμεσα τους εφήβους στον αποκρυφισμό. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται και τα ακόλουθα: W.A.S.P., Plasmatics, Motley Crue, Iron Maiden, Poison, Achoc, Eagles, Megadeth, Lynch Mob, Blue Oyster (τους BOC εννοεί), Who κ.ά.
Όλα έχουν ως αρχή τους να χρησιμοποιούν σύμβολα του σατανισμού στις κινήσεις, στα ρούχα των τραγουδιστών και στους δίσκους. Στην «εικονοποιημένη» μουσική και στις βιντεοταινίες που κυκλοφορούν κυριαρχούν αποκρυφιστικές θεωρίες και πρακτικές.
«Οι μεγάλοι παραγωγοί μουσικής rock and roll είναι μέλη μιας σατανικής ‘εκκλησίας… Όταν παράγουν ένα δίσκο η πρέπει να συνθέσουν καινούργια τραγούδια, ζητούν από τους ‘αρχιερείς’ η τις ιέρειες του σατανικού ναού τους να κάνουν χρήση μαγείας, ώστε το έργο τους να έχει μεγάλη επιτυχία». (…) «Όταν οι τελετουργικοί κανόνες λάβουν χώρα και όταν οι δίσκοι έχουν υποστεί μάγια, ένας μεγάλος αριθμών δαιμόνων έχει επιφορτισθεί να εκτελέσει τις διαταγές των μάγων».
Πέρα από αυτούς τους προσκυνημένους, δούλοι του Μέγα Άρχων Του Χαλασμού είναι και οι K.I.S.S. (Kings In Satan’s Service), οι οποίοι ετραγουδούσαν «Αι γουοζ μέιντ φορ λόβινγκ γιου, μπέιμπι, γιου γουέρ μέιντ φορ λόβινγκ μι» (μτφ. Φτιάχτηκα για να σε αγαπώ μωρό μου, και εσύ φτιάχτηκες για να αγαπάς εμένα). Να εξηγήσωμεν που αναφέρεται, Άκουσον αδελφοί μου! Αποκαλεί ο Πανβλάσφημος, ‘μωρό μου’ τον Αρχιτράγο! Με τόση αφοσίωση, ο Τρικερατώψ τους ανταποδίδει φήμη, δόξα, γυναίκας, ουσίας, πλούτη, και κούκλας, για να παίζουν!Προσέξτε πως βγαίνουν τα κέρατα από το καπέλο, την ουρά που κρατάει στο ΔΕΞΙ του χέρι (έχει σημασία) και τα σύμβολα στο στήθος του παρακείμενου εκ Αριστερών του
Οι AC/DC (ασφαλώς AntiChrist/Death to Christ), ανταγωνισταί των από πάνω, αποτελούν μια ζωντανή μορφή λατρείας εις τον Τριςκατάρταρον! Τραγούδια σαν το «Χελς Μπέλς» (μτφ. Οι καμπάνες της κολάσεως), «Χάιγουέι του Χέλ» (μτφ λεωφόρος προς την Κόλασιν), «Touch Too Much», αποτελούν ύμνους εις όλες τις πτυχές τις ακολασίας. Διαβάζουμε:
She had the face of an angel
Smiling with sin
The body of Venus with arms
Dealing with danger
Stroking my skin
Βλέπουμε πως έρχεται ο διάολος με τη μορφή Αγγέλου και οδηγεί τον κόσμο στην πλάνη, αδελφοί. Αν είναι δυνατόν, να τραγουδάνε αυτά τα τραγούδια τα παιδιά μας. Το χείριστον όμως, είναι ότι θα έρθουν και στην Ιερά Ελλάδα μας! Οι άπιστοι, θα τους φέρουν και στη χώρα μας, ώστε να πλανέψουν και άλλους νέους… Πρέπει να αντισταθούμε αδελφοί. Πρέπει να αποτρέψουμε την ασυδωσία και την αμαρτία από το να εισχωρήσουν στις αγνές ψυχές των παιδιών μας.
Συνεχίζοντας, με τόση εξάπλωση που γνωρίζει ο Δαίμων ο Ένας, θα πρέπει να αναφέρουμε και την προσπάθεια που έκαμε να μπει στη τζαζ ροκ, ψυχεδελική ροκ, κτλ, μέσω του μεγάλου προσκυνητή του Φράνκ Του Ζάπα, γνωστού μουσικού του Σαταυνάν. Ο διάολος, εμπήκε και στη μουσική του Φρανκ, αλλά τσακώθηκε μαζί του, γιατί ο Φρανκ αρνιόταν να γράψει μεγάλο χιτ όπως και οι άλλοι, για να μπει σε πολλές ψυχές, και να ευχαριστηθεί ο Μέγας Αποπλανητής. Υπάρχουν ντοκουμέντα, δίκες, πολλά στοιχεία. Έτσι του έδωσε τον καρκίνο, γιατί δεν τον προώθησε και στην τζαζ τη ροκ, που την ακούν και μεγαλύτεροι άνθρωποι, ενώ τη ροκ την ακούν κυρίως πιτσιρικάδες, ως γνωστόν. Και αν ο πιτσιρικάς δεν ακούσει ροκ, δε θα μπει ο διάολος στην ψυχούλα του, θα μεγαλώσει, και θα τη γλυτώσει μετά, γιατί σαν μεσήλικας δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί μετά με αυτά, και έτσι ο διάολος τη χάνει τη ψυχή. Την παίρνει ο Θεούλης. Που την έχει στα @@ του βέβαια από την αρχή γραμμένη, γιατί είπαμε, έχει δώσει στον πιτσιρικά ελεύθερη βούληση, αλλά όχι μυαλό για να καταλάβει τι ακούει, και έτσι ο πιτσιρικάς θα πέσει στην παγίδα του Μέγα Χαλαστή, και θα χάσει την ψυχή του. Οπότε η μόνη του ελπίδα είναι να τη δώσει εθελοντικά για πλούτη κτλ, αφού έτσι και αλλιώς χαμένη την έχει, σαν άμυαλος πιτσιρικάς που δεν έχει ακούσει το λόγο του Θεού. Όλα αυτά ο Δημιουργός, τα έχει κάνει αδελφοί για να μας εξετάσει. Μη ξεγελιέστε. Να δει την πίστη μας προς αυτόν, και να μας επιβραβεύσει ή να μας τιμωρήσει ανάλογα με την επιλογή που μας έχει δώσει ελεύθερα να κάνουμε. Είναι μεγάλη η σοφία του, βλέπετε.
Τελειώνοντας, διότι έχω ήδη μακρηγορήσει, θα ήθελα να δώσω μερικές συμβουλές εις τους γονείς ώστε να προφυλάξουν τα παιδιά τους από τη λαίλαπα της Ροκ και Χέβι Μέταλ μουσικής. Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουν οι Νέοι και οι Νέες σήμερον, εις τους χαλεπούς αυτούς καιρούς:
- Εξομολογούμεθα συχνά. Είναι πολύ σημαντικό, τα παιδιά, ακόμα και μετά από έναν γρήγορον αυνανισμόν, να τον εξομολογηθούν στον Πνευματικό τους Πατέρα, κυρίως τα κοριτσάκια, και ο Πατέρας ψυχή έχει.
- Συμμετέχουμε στη Λατρεία. Κάθε Κυριακή, πηγαίνουμε στην εκκλησία του Κυρίου Μας, αι κορασίδες όμως με φούστα κάτω από το γόνατο, δια να μην σκανδαλίζουν τα αγοράκια, και αντί αυτά να προσεύχονται, αυνανίζονται, και δεν προλαβαίνει ο Πατέρας Πνευματικός τις εξομολογήσεις.
- Μελετούμε την Αγία Τη Γραφή, γιατί Μόνο μέσα από αυτή θα μάθουμε το Θέλημα του Κυρίου για εμάς. Που δεν είναι να αυνανιζόμαστε, αλλουνού Θέλημα είναι αυτό.
- Κάνουμε Συχνά και ΣΩΣΤΑ το σημείο τού Σταυρού, πού είναι ισχυρή ασπίδα και όπλο ακαταμάχητο εναντίον των δαιμόνων. Επίσης κρατούμε και τα χέρια μας απασχολημένα έτσι.
- Φοράμε το Σταυρό στο Στήθος Μας. Κυρίως αι κορασίδαι το καλοκαίρι. Οι Νέοι το καλοκαίρι να πίνουν πολλά νερά. Είναι μεγάλο το μαρτύριο, αδελφοί.
- Επικοινωνούμε μέσω της προσευχής με τον Χριστό. Προσέξτε, μόνο με το Χριστό. Επίσης, ΠΡΟΣΕΞΤΕ γιατί μόνο ο Ιησούς έχει τη δύναμη να μας απαλλάξει από τα θέλγητρα του Τρικερατώψ. Ούτε η μάνα του, ούτε κανείς άλλος, είναι σημαντικό αυτό.
- Βάζουμε στα παιδιά μας καλή μουσική να ακούσουν. Δηλαδή: Καζαντζίδη, Ζαγοραίο, Πλούταρχο, Κόκοτα. Τραγούδια της λησμονιάς, του πόνου και του έρωτα, να μάθει το παιδί από μικρό στην παρηγοριά. Αν πάλι το κορίτσι επηρεαστεί από το σχολείο και αρχίσει να ακούει Μπρίτνεϋ Σπήαρς, Μπηγιόνς, Ριχάννα και λοιπά, το αφήνουμε λίγο, δεν πειράζει. Πρέπει να ζήσουν και οι Πνευματικοί.
atumrakis.wordpress.com & rockoverdose.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου