Στην άδεια παραλία Festival

Παρασκευή 26 & Σάββατο 27 Αυγούστου
Πάνω Κουφονήσι, Πορί, Bar Καλόφεγγο
είσοδος ελεύθερη

Το deBop και o Τripradio φαντάστηκαν ποιος είναι ο πιο όμορφος τρόπος για να κλείσει το καλοκαίρι και να υποδεχτούμε το φθινόπωρο..

Ο Παύλος Παυλίδης και οι Β-movies, o Vassilikos, οι Tango with Lions, οι Burgundy Grapes και ο Figurant θα φροντίσουν για αυτό σκορπώντας για δυο συνεχόμενες βραδιές τις μελωδίες τους στον Κυκλαδίτικο αέρα με μια ενδιάμεση στάση στα ηλιοκαμένα αυτιά μας!

Παράλληλα οι παραγωγοί του Τripradio θα φροντίσουν να τους πλαισιώσουν από νωρίς το απόγευμα μέχρι το πρωί με τις κατάλληλες μουσικές! Οικοδεσπότης το πανέμορφο και αγαπημένο νησί των Κουφονησιών και συγκεκριμένα το μοναδικό Βar Καλόφεγγο στο Πορί.

Σας περιμένουμε για μια μαγευτική μουσική βραδιά σε μια από τις πιο όμορφες παραλίες των Κυκλάδων !

Παρασκευή 26 Αυγούστου – LINEUP

Tango with lions (21.00 - 22.00)

Οι Tango with Lions είναι μια μεταβαλλόμενη μουσική κολεκτίβα που σχηματίστηκε το 2007 από την Κat (Κατερίνα Παπαχρήστου), μια νέα μουσικό η οποία ως μπασίστρια και τραγουδίστρια έχει συνεργαστεί με πολλά συγκροτήματα της αγγλόφωνης indie/alternative σκηνής.

Με τη μουσική επένδυση των ημερολογίων της και επηρεασμένη από την επικαιρότητα, από βιβλία, από τις αγαπημένες της ταινίες και μουσικές, ηχογράφησε με τον Ottomo στο Fab Liquid Studios τον πρώτο της δίσκο με το όνομα Tango with Lions, με την πολύτιμη βοήθεια μουσικών που προσέθεσαν το προσωπικό τους στυλ.

Ο δίσκος, περιέχει κομμάτια σε ακουστικό κυρίως ύφος, με διάθεση αμερικανικής φολκ και με την ιδιαίτερη φωνή της Κat να μας καθοδηγεί μέσα στην ατμόσφαιρα των τραγουδιών.


http://myspace.com/kaschialoveslions 


Vassilikos (22.15 - 00.15)

Ο Βασιλικός είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες καλλιτέχνες της γενιάς του. Σε μία χώρα που έχει έντονη τοπική σκηνή και στην οποία κυριαρχεί ο ελληνικός στίχος, ο Βασιλικός επηρεασμένος από την ευρωπαϊκή μουσική σκηνή, από τα μέσα της δεκαετίας του 90 μέχρι και σήμερα καταφέρνει να ξεχωρίσει. Καταφέρνει να θέσει νέα standards και να εμπνεύσει νεώτερους καλλιτέχνες.

Η αγγλόφωνη indie σκηνή πέρασε και περνάει ακόμα μία πολύ καλή περίοδο, με ολοένα και περισσότερα καινούρια σχήματα, που ακολουθώντας τα χνάρια του Βασιλικού και του συγκροτήματός του, των Raining Pleasure, ελπίζουν σε μία επιτυχία, με τους δικούς τους όρους, στίχους και επιλογές, όπως και οι τελευταίοι.

Κυκλοφορώντας 6 άλμπουμ με τους Raining Pleasure, των οποίων υπήρξε συνθέτης, τραγουδιστής, μπασίστας/κιθαρίστας και στιχουργός, ο Βασιλικός έχει ήδη να επιδείξει στο ενεργητικό μερικά από τα μεγαλύτερα hits των τελευταίων 20 χρόνων στην Ελλάδα, με κομμάτια όπως τα “Capricorn”, “Fake”, “Love Me, Love Me, Love Me”, που κατέκτησαν το ελληνικό ραδιόφωνο. Δύο από τα 3 άλμπουμ τους σε μεγάλη εταιρεία έγιναν χρυσά, ενώ όλα αυτά τα χρόνια ο Βασιλικός έχει γράψει συνολικά δεκάδες κομμάτια που έχουν σημαδέψει και επηρεάσει μία ολόκληρη γενιά μουσικόφιλων στην Ελλάδα, αλλά και νέων μουσικών.

Το άλμπουμ “Reflections” θεωρήθηκε από πολλούς μουσικοκριτικούς σαν μία “ανάγνωση” του έργου του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μάνου Χατζιδάκι που θα επικροτούσε ο ίδιος ο συνθέτης, αν ήταν ακόμα εν ζωή. Έγινε χρυσό και ξεπέρασε τις 35.000 πωλήσεις, ένα νούμερο εξαιρετικά μεγάλο για την ελληνική αγορά.

Το άλμπουμ αυτό, αλλά και η τόλμη του Βασιλικού να οδηγηθεί το συγκρότημα σε νέους τρόπους έκφρασης, συνδυάζοντας μάλιστα και το θεατρικό στοιχείο στις παραστάσεις τους, όπως το 2006 με την παράσταση “Love and death” , έκανε τους Raining Pleasure και το Βασιλικό γνωστούς και αγαπητούς σε ένα ακόμα πιο ευρύ κοινό. Με το συγκρότημά του μοιράστηκε κατά καιρούς τη σκηνή με σπουδαία ονόματα όπως Pixies, The Cure, Pearl Jam, Arcade Fire και άλλους.

Εκτός από την πετυχημένη πορεία του με τους Raining Pleasure, και δίνοντας μία σειρά από εξαιρετικά πετυχημένες εμφανίσεις σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων και στην Γερμανία, όπου εδώ και 4 χρόνια κατοικεί μόνιμα) ο Βασιλικός συνεργάστηκε και με αρκετούς σημαντικούς καλλιτέχνες. Μία από αυτές είναι η συμμετοχή του στο άλμπουμ της Ολλανδέζας ερμηνεύτριας Traincha (Trijntje Oosterhuis), τόσο ζωντανά όσο και στο άλμπουμ της“The look of love”.

Επίσης, έχει συνεργαστεί με την Έλλη Πασπαλά, μία από τις σημαντικότερες ελληνίδες ερμηνεύτριες, ενώ τον τελευταίο ένα χρόνο ετοιμάζει ένα νέο άλμπουμ μαζί με την πιο σημαντική Ελληνίδα συνθέτρια, την Λένα Πλάτωνος. Το άλμπουμ θα περιέχει νέα τραγούδια, για τα οποία ο ίδιος γράφει τους στίχους, στην αγγλική γλώσσα, ενώ θα αναλάβει και την ερμηνεία.

Με τη Λένα Πλάτωνος τραγούδησε στο Ηρώδειο όπως επίσης και με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, μία από τις πιο πετυχημένες Ελληνίδες τραγουδίστριες. Το 2009, ο ώριμος πλέον Βασιλικός, υπογράφοντας με την Sony Music, είναι στο ξεκίνημα μίας νέας πορείας, που αναμένεται να δώσει στο ευρύ κοινό περισσότερα δείγματα του ταλέντου του. Άλλωστε, ο ίδιος δεν έχει σταματήσει μέσα σε αυτή την πορεία να δείχνει ότι εξελίσσεται, διευρύνοντας τις επιρροές και τα ακούσματα του, τα ερεθίσματα που παίρνει για να εμπνευστεί, κατορθώνοντας και να διατηρήσει το κοινό που από την αρχή της καριέρας του τον ακολουθεί και ωριμάζει μαζί του, αλλά και να προσεγγίσει ολοένα και περισσότερους ακροατές και θαυμαστές του έργου του.

Το νέο του άλμπουμ, πρώτο σαν σόλο καλλιτέχνης, είναι μία συλλογή μερικών σπουδαίων κομματιών, που αποτελούν επιλογές του Βασιλικού. Η συλλογή αυτή δεν είναι μία συνηθισμένη συλλογή επανεκτελέσεων. Ο Έλληνας τραγουδοποιός εκτός της μοναδικής φωνής του, προσθέτει και την δική του προσωπική και φρέσκια ματιά σε κομμάτια που έχουν αγγίξει το χρόνο και καταφέρνει να τα κάνει να ακούγονται σαν να γράφτηκαν σήμερα.

Στο άλμπουμ αυτό, με τίτλο“Vintage (Songs I Wish I'd Written Vol.1)”, ο Βασιλικός έχει αναλάβει όλες τις ενορχηστρώσεις, τις εκτελέσεις όλων των οργάνων, μαζί φυσικά και με την ερμηνεία, ενώ υπογράφει και την παραγωγή μαζί με τον Βρετανό παραγωγό Clive Martin, που έχει δουλέψει με διάφορα σπουδαία συγκροτήματα και καλλιτέχνες, όπως οι Queen, Peter Gabriel, Terrorvision, Reef, Puressence, Stereophonics, Les Négresses Vertes, κ.ά. Ο Clive Martin δηλώνει ενθουσιασμένος με την συνεργασία του με το Βασιλικό και με τους Raining Pleasure, και μάλιστα η συνεργασία τους συνεχίζεται, πάνω σε ένα κομμάτι που έγραψε ο Βασιλικός (στα ελληνικά αυτή τη φορά) για την Δήμητρα Γαλάνη, και που κυκλοφορεί στο νέο άλμπουμ ΠΙΞΕΛ της σπουδαίας ερμηνεύτριας. Ο τρόπος με τον οποίο μεταμορφώνει κομμάτια και η φρέσκια άποψή του σε classics δείχνει την τόλμη του τραγουδοποιού, αλλά και την εμπιστοσύνη που έχει στις δυνατότητές του.

Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του, το Vintage είναι ήδη Χρυσό και συνεχίζει!

Το καλοκαίρι του 2011 ο Βασιλικός βγαίνει σε περιοδεία με την Δήμητρα Γαλάνη, σε ένα πρόγραμμα πέρα από κάθε προσδοκία, εκεί που οι δύο καλλιτέχνες "συναντιούνται και πάλλονται".


http://vassilikos.net

+ Afterparty με Dj sets από τους παραγωγούς του tripradio.gr

Σάββατο 27 Αυγούστου – LINEUP

Figurant (21.00 – 22.00)

O Figurant είναι ο Χρήστος Παναγιωτάκης, ένας τραγουδοποιός που συνθέτει και ηχογραφεί στο σπίτι. Με βάση την αγάπη του για τα δέντρα και τη φύση, και μέσα από τις δημιουργίες του αφηγείται ένα προσωπικό ταξίδι ανάμεσα σε ονειρικές μελωδίες, μελαγχολία αλλά και ελπίδα. Αmbient και shoegaze μελωδίες συνυπάρχουν με τα εύθραυστα φωνητικά και τις λούπες μιας μελόντικας και μεγαλόφωνων.

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε σε 200 αριθμημένα χειροποίητα κομμάτια ο νέος του δίσκος με τίτλο “a home in the trees” από την somehow ecstatic records. Η συσκευασία του αποτελείται από ανακυκλωμένο υλικό που περιέχει παλαιά χαρτιά, μπανανόφλουδες και χρησιμοποιημένα καλαμάκια!

http://soundcould.com/figurant

Burgundy grapes (22.15 – 23.15)

Οι Burgundy Grapes, το ντουέτο των Γιώργου Κολυβά και Αλέξανδρου Μιαούλη, κινούμενο μακριά από τις εφήμερες και αγοραίες επιταγές δημιουργεί διαχρονική μουσική, προϊόν νηφάλιας ενδοσκόπησης παρά επιτηδευμένης συμπόρευσης με τα επίκαιρα, παραμένοντας ταυτόχρονα εύληπτη και απαιτητική.

Μελωδικά θέματα σε μινιμαλιστικές αναπτύξεις, οι διακριτικές χροιές της κλασσικής κιθάρας, του μαντολίνου, του τσέλου και του βιολιού, τα περάσματα της slide κιθάρας που μας ταξιδεύουν σε road movie διαδρομές, είναι μερικές από τις ηχοχρωματικές συνιστώσες της μουσικής των Burgundy Grapes.

Οι πρώτες τους ηχογραφήσεις που παρέμεναν στο συρτάρι γιά 10 και πλέον χρόνια ηχούν σαν εκείνο που αργότερα περιγράφηκε διεθνώς ως acid folk, ενώ ο πρώτος τους ομώνυμος δίσκος βρέθηκε ανάμεσα στους ντόπιους δίσκους της χρονιάς, αποσπώντας κολακευτικά σχόλια πολλών ονομάτων από τη διεθνή σκηνή και με αναμεταδόσεις από ραδιοφωνικούς σταθμούς σε Ελλάδα, Βέλγιο, Η.Π.Α., αποδεικνύοντας έτσι ότι η αίσθηση της επικαιρότητας δεν αποτελεί προνόμιο εκείνων που το κυνηγάνε.

Με εκφραστικές φόρμες που ποικίλουν από την alternative country μέχρι τη σαουντρακική χροιά του Yann Tiersen, οι Burgundy Grapes, μετά τη πρόσφατη κυκλοφορία του e.p. “Lagero” από την TRIPLE BATH, έχουν προ των χειρών έτοιμο το υλικό για το δεύτερο τους άλμπουμ, με συμμετοχές μουσικών από την αφρόκρεμα της ελληνικής εναλλακτικής σκηνής (Νίκος Βελιώτης/τσέλλο, Φώτης Σιώτας/βιολί, Γιώργος Κατσάνος/πριόνι με δοξάρι, μεγαλόφωνο, harmonium, theremin, ιδιόφωνα, Γιώργος Τσιατσούλης/ακορντεόν, Κώστας Κακούρης/πιάνο), ενώ την ιδιαίτερη ενορχήστρωση συμπληρώνουν αυτοσχέδια έγχορδα, έγχορδα, theremin, μεγαλόφωνα.

Η πρόσφατη συμμετοχή του Κατσάνου (Eos Quartet, Λένα Πλάτωνος) στις ζωντανές εμφανίσεις του σχήματος, μουσικού του οποίου η αισθητική και νοοτροπία συνάδει πλήρως με αυτή των Burgundy Grapes, συμβάλλει αποτελεσματικά στην αποκατάσταση της δισκογραφικής εικόνας του σχήματος σε ζωντανές εμφανίσεις.

http://burgundygrapes.com

Παύλος Παυλίδης & The B – movies (23.30 – 00.30)

Ο Παύλος Παυλίδης είναι μουσικός, στιχουργός και τραγουδιστής. Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου του 1964 στη Βέροια και ζει στη Θεσσαλονίκη. Γνωστός στο ευρύ κοινό έγινε μέσα από τη συμμετοχή του στις ελληνικές ροκ μπάντες Μωρά στη Φωτιά αρχικά και μετέπειτα ως frontman και στιχουργός στα Ξύλινα Σπαθιά.

Οι γονείς του μετανάστες στη Γερμανία και ο ίδιος μετακομίζει συχνά. Σημαντικό μέρος της ζωής του θα το περάσει στο εξωτερικό με κύριους σταθμούς το Παρίσι και τη Γενεύη. Στην Ελλάδα αρχίζει να δραστηριοποιείται,σαν κιθαρίστας σε τραγούδια του Στέλιου "Σαλβαδόρ" Παπαϊωάννου, με το γκρουπ Μωρά στη Φωτιά την περίοδο, από το 1986 έως το 1988, οπότε και αποχωρεί. Δημιουργικότερη ωστόσο περίοδος στη ζωή του θεωρείται αυτή των Ξύλινων Σπαθιών.

Αυτό τόσο λόγω της μεγάλης απήχησης και πλήρους αναγνώρισης από ένα διψασμένο για καλό ροκ ηλεκτρονικό ήχο κοινό όσο και λόγω του ποιοτικού αλλά και ποσοτικού πια μεγέθους του έργου του. Το ταξίδι με τα Ξύλινα Σπαθιά θα διαρκέσει μέχρι και το 2003. Μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του με τα ξύλινα σπαθιά υπήρξαν τα τραγούδια:"Ο Βασιλιάς της σκόνης", "Αδρεναλίνη" και "Λιωμένο Παγωτό". Μεγάλο μέρος της δισκογραφικής δουλείας των Ξύλινων σπαθιών αναφέρεται στη μάστιγα των ναρκωτικών.

Μετά το «χωρισμό» αυτό, ο Παυλίδης αναλαμβάνει πια εξ ολοκλήρου τον έλεγχο της δουλειάς που θα παρουσιάζει. Οι συνεργασίες του με μουσικούς είναι πιο προσεκτικές και τα αποτελέσματα που ακολουθούν βαδίζουν πια χωρίς συμβιβασμούς και φτιασιδώματα στο καλλιτεχνικό και αισθητικό μονοπάτι που επιλέγει ο ίδιος. Συγκροτήθηκε λοιπόν μια νέα ομάδα οι B-movies οι οποίοι θα είναι στο εξής οι συνοδοιπόροι του. Αρχικά μ' έναν μελαγχολικό, ακουστικό, ταξιδιάρικο ήχο που δεν μας είχε συνηθίσει ο Παύλος μέσα από το δίσκο «Αφού λοιπόν ξεχάστηκα» που κυκλοφόρησε το 2004. Όχι ότι το μελαγχολικό στοιχείο δεν εμφανιζόταν και σε πολλά τραγούδια των «Σπαθιών» όπως π.χ. «Κοιτάζω τα σπίτια», «Βροχοποιός» κτλ., όμως δείχνει να έχει σωρεύσει τεράστια νοσταλγικότητα και θλίψη ακόμα, που μέσα από την ένταση και την «οργή» των «Σπαθιών» ίσως ένιωθε ότι δεν αντικατοπτριζόταν πλήρως στο έργο που παρουσίαζε.

Η στιχουργική αλλά και η σύνθεση των τραγουδιών αναδεικνύει την προσπάθεια του Π.Π. να παραμερίσει λίγο την ένταση και το έντονο ρυθμικό στοιχείο που κυριαρχούσε στα τραγούδια των «Σπαθιών». Η ακουστική κιθάρα και διάφορα ακουστικά όργανα (κοντραμπάσο, τρομπέτα) κάνουν την εμφάνισή τους και προσδίδουν ένα τόνο γαλήνης στους εμπνευσμένους στίχους τραγουδιών όπως «Ο κηπουρός», «Η σπασμένη πολυθρόνα», «Αφού λοιπόν ξεχάστηκα» και «Μόχα». Ήταν ένας δίσκος αντίθετα στις προσδοκίες των θαυμαστών και των οπαδών των «Σπαθιών». Με το δεύτερο δίσκο του όμως ο Π.Π. επέστρεψε σε λιγότερο απάτητα γι αυτόν μουσικά μονοπάτια. Ο δίσκος «Άλλη μια μέρα» που κυκλοφόρησε το 2006 έχει τη σφραγίδα του σε κάθε κομμάτι και σε ορισμένα από αυτά η διάθεση για επιστροφή στις (μουσικές) ρίζες του είναι εμφανής.

Το ηλεκτρονικό στοιχείο ξαναπαίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο στον ήχο που μας προσφέρει ο Π.Π. και ο ξεσηκωτικός ρυθμός αν και όχι τόσο «στενά» ροκ όσο παλιά συνεχίζει -ή μάλλον ξαναρχίζει- να συναρπάζει. «Όσο μικραίνω», «Θεριστές», «Άλλη μια μέρα» είναι τα πλέον αντιπροσωπευτικά παραδείγματα του παιξίματος που κυριαρχεί στο δίσκο ενώ δε λείπουν και πιο αργά κομμάτια όπως π.χ. ο «Κοραλλένιος Βυθός» και το «Super star».

Σε όλη του την πορεία ο Παύλος Παυλίδης είναι ένας καλλιτέχνης που πειραματίστηκε, ρίσκαρε στον ήχο του αλλά πάντα διατηρώντας μια υψηλή αισθητική στο έργο του αλλά και μια καλλιτεχνική ηθική αρνούμενος την αστερόσκονη που αφειδώς προσφέρουν τα ΜΜΕ σε ροκ μπάντες. Συνεχίζει το δικό του ταξίδι στην ροκ σκηνή που «...δεν έχει τέλος...».