Όπως το συνηθίζουμε τον τελευταίο χρόνο, βρεθήκαμε με τον Oui Zevelek στο προσωπικό του studio στην κεντρική πλατεία στο Γκάζι, για ένα ακόμη jam και τη διάθεση αυτή τη φορά να κρατήσω μερικές σημειώσεις. Με φόντο την Ακρόπολη, τις υψικάμινες και την ψευδαίσθηση από ψηλά ενός κόσμου που γιορτάζει, μιλήσαμε για την έμπνευση, τον πειραματισμό και την παράδοση... έως εκεί.
Πως αποφάσισες να "μαζέψεις" όλα τα singles και τις συνεργασίες που είχες όλα αυτά τα χρόνια στη Θεσσαλονίκη σε μία συλλογή;
Δεν είναι και τόσα πολλά όλα αυτά τα χρόνια που λες, 2-3 να ναι! Και δεν είναι όλα τα singles, είναι μερικά....15 από τα 40 να πω, 15 από τα 50 να πω, ούτε που ξέρω πλέον! Το σίγουρο είναι ότι η συλλογή έχει 15! Πάντως λίγο οι ανασφάλειες για τις παραγωγές μου, λίγο το χοντρό μου το κεφάλι, λίγο η πολυπλοκότητα γενικότερα με κρατούσαν στάσιμο! Λίγο σπρώξιμο ήθελα ή καλύτερα τράβηγμα (για να μην παρερμηνευτεί από ανώμαλους και σαδιστές) για να γίνει ένα βήμα μπροστά! Και γι’ αυτό το λόγο θέλω να ευχαριστήσω εσένα και την ομάδα του maestros που με τραβήξατε και ξεκαθαρίσατε λίγο τη ''ζούγκλα''! Από κει και πέρα το μόνο που είχα να κάνω ήταν να βάλω μερικά κομμάτια μου σε μια σειρά.
Γιατί εφόσον έχεις τόσες πολλές συνθέσεις στο "συρτάρι" δεν αποφασίζεις να ηχογραφήσεις ένα full length album;
Ένας λόγος είναι ότι δεν προλαβαίνω ποτέ σχεδόν να ολοκληρώσω 100% μια σύνθεση. Συνέχεια ξεπετιούνται νέες φρέσκες ιδέες ανάλογα με την διάθεση και με βάζουν συνέχεια στο λούκι να τις ''κυνηγάω'' για να ξεδίνω! Έτσι η προηγούμενη στοιβάζεται μαζί με τις υπόλοιπες στο συρτάρι. Ένας άλλος λόγος είναι ότι κατά κάποιο τρόπο κρατάω την ''παρθενιά'' μου για την περίπτωση που το project Oui Zevelek αξιωθεί και γίνει πιο ομαδικό, του στυλ μπάντα! Θα το αφήσω λίγο χρόνο ακόμη στον αέρα και αν δεν, βλέπουμε!
Ποια είναι η άποψή σου για τα μουσικά δρώμενα στην Ελλάδα;
χα! χα! Μερικές φορές δεν χορταίνω να βρίζω κάποια μουσικά δρώμενα και τους ανθρώπους που τα περιβάλουν και αυτά που έχουν στο χαζοκέφαλό τους! Πραγματικά θα ήθελα να με κρίνουν ανάλογα αυτοί που κακολογώ. Της άλλης πλευράς. Άμα θες να μιλήσουμε για την μειοψηφία όμως, ναι, γουστάρω!
Ποιες καταστάσεις θα μπορούσαν να αλλάξουν αυτά τα δεδομένα στην ελληνική σκηνή;
Χμ... Νομίζω ο επαγγελματισμός. Πρέπει κάποιοι άνθρωποι να ασχοληθούν με το παραγωγικό μέρος της μουσικής βιομηχανίας, δηλαδή τη σωστή προώθηση των καλλιτεχνών, τη σωστή καθοδήγηση των ακροατών και κυρίως σωστά live σε σωστούς χώρους με το σωστό ηχητικό και οπτικό εξοπλισμό ώστε μουσικός και ακροατής να γουστάρουν το βράδυ τους! Τους αξίζει πιστεύω. Ωραίο και το γκαράζ της γειτονιάς, αλλά αν θέλεις να μιλήσουμε σοβαρά, είναι άδικο να μην έχεις αυτό που δικαιούσαι... και με τόσο τσουχτερό εισιτήριο!
Εσύ πάντως προχωράς μπροστά και δεν φοβάσαι τους πειραματισμούς. Πες μου, τι ετοιμάζεις αυτή τη περίοδο;
Εκτός από το ριφιφί στο καζίνο και τη βουλή, μαγειρεύεται ένα καινούριο project -αυτή τη φορά μπάντας (για να μην σε πω ορχήστρας)- εδώ στην ταράτσα που τα λέμε με ένα παρεάκι 7 ατόμων, με σκοπό όπως είπες τον πειραματισμό χωρίς ''γκάζια'' σε δρόμους δυτικούς, κεντρικούς και ανατολικούς! Συγκερασμένους και ασυγκέραστους! Ζυγούς και μονούς!
Αυτό ακούγεται πολύ ενδιαφέρον! Το όνομα της μπάντας;
Zevelek Taratche!
Όνομα και πράμα!
Τι καινούργιο πιστεύεις πως έχει να προσφέρει;
Μ’ αρέσει η ιδέα ότι ενώ κανένας μας δεν είναι επαγγελματίας, δεξιοτέχνης ή σπουδαγμένος μουσικός, δεν έχουμε μπει στο ''τριπάκι'' να ακολουθήσουμε τον εύκολο δρόμο, που σημαίνει διασκευές ''σούπες'', ''φα σολ λα δα'' και ''φασαρία''! Γίνεται προσπάθεια γενικότερα για αυτό. Άμα τώρα παιχτεί και καμιά ''πράσινη''(φάλτσα νότα), δεν πειράζει!
Παράδοση πιστεύεις πως είναι αυτό που κληρονομούμε ή αυτό που κληροδοτούμε;
Είναι κύκλος. Κληρονομείς, εξελίσσεις, κληροδοτείς, κληρονομείς, εξελίσσεις, κληροδοτείς.... Το θέμα είναι ότι η σκυτάλη είναι πλέον στα χέρια μου και νιώθω ότι πρέπει να την παραδώσω με αξιοπρέπεια και σεβασμό! Και δεν πρέπει να βγάζει κανείς τον ''κώλο'' του απ’ έξω! Κληρονόμησα μια αλάνα γεμάτη ζωή, πρέπει να την παραδώσω καθαρή! Μιλάω πάντα για την πολιτιστική πλευρά, γιατί αν πούμε τι κληρονομήσαμε πολιτικά, γ*ματα, πολλή βρώμα!
Με κεφαλαία γράμματα! Μιας και το φέρνει βλέπεις η κουβέντα, πότε θα μαζευτούμε για κάνα live - αντίδοτο στις διαθέσεις των καιρών;
Πιθανότατα μέσα στον Ιούνιο θα απευθύνουμε κάλεσμα για την ταράτσα.
Ιδιαίτερο!
Κάτσε και θα δεις!
Εξήγησε μου κάτι τώρα που είδα να συμβαίνει πριν λίγο. Πώς γίνεται και κάθε όργανο που πιάνεις στα χέρια σου (σ.τ.σ.: πραγματικά μιλάμε για ό,τι βγάζει ήχο και ας είναι η πρώτη φορά!) το έχεις με τη μία και το "γκρουβάρεις" τόσο καλά;
Τα μουσικά όργανα τα βλέπω σαν ένα ανοιχτό ρολόι, έχω τα γρανάζια σε διάφορα μεγέθη απλωμένα μπροστά μου και πρέπει να καταλάβω με πιο τρόπο πρέπει να τοποθετηθούν ξανά ώστε να λειτουργήσει. Το ομορφότερο όμως είναι ότι όπως και να τα βάλεις, λειτουργεί! Το τι ώρα θα δείξει, είναι άλλο θέμα... χα!χα! Οπότε πρέπει να το κοιτάξω, να το μυρίσω, να το χαϊδέψω, να το ακούσω και τελικώς να το ''κουρδίσω'' στην ώρα που επιθυμώ να δείξει! Σ’ ευχαριστώ πάντως! Με τιμούν τα λόγια σου!
Πιστεύεις στο ταλέντο ή στη μελέτη:
Ταλέντο 5%,Μελέτη 15%,Μεράκι 80%
Τι σε κάνει να θέλεις να γράψεις μουσική;
Το μυαλό δέχεται κύματα και πληροφορίες. Τα επεξεργάζεται και παράλληλα τα αποκωδικοποιεί. Οπότε ανάλογα με την πληροφορία το σώμα κινείται (δάχτυλα, χέρια, πόδια, χείλια, λαρύγγια) και μέσω του μουσικού οργάνου που είναι το μέσω διάδοσης του ήχου διοχετεύεται στον επόμενο (ακροατή) που και αυτός με τη σειρά του δέχεται και επεξεργάζεται! Αυτή η αλυσίδα με κάνει να νιώθω στα αλήθεια ζωντανός και είναι ο λόγος που θέλω και γράφω μουσική! Η φύση είναι η αιτία, η φυσική το θαύμα!
Ποια πιστεύεις πως θα είναι η στιγμή που θα πεις "εδώ σταματάω!";
Μερικές φορές λέω ''τώρα!'' Αλλά δεν νομίζω ότι οι καταστάσεις θα καταφέρουν να μου σπάσουν τον τσαμπουκά! Όχι... Όχι... Θα είμαι δυστυχισμένος χωρίς μουσική! Νομίζω όμως ότι ακόμη δεν ξεκίνησα για τα καλά, οπότε δεν υπάρχει τέλος χωρίς αρχή. Τη στιγμή που θα γίνει αυτό όμως, έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα γεμίσω μια σακούλα με σαλάμι και θα το μοιράζω στο δρόμο! Αν με δεις κάποια μέρα τότε Μπίλι να το κάνω αυτό, μην μπεις καν στον κόπο να με ρωτήσεις τι κάνω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου